|
Igitur
Leudeghyselus rediens ad castra cum Mummolo et Sagittario, Chariulfo vel
Waddone, nuntios occulte ad regem diregit, quid de his fieri vellit. At ille
capitali eos iussit finire sententiam. Waddo tunc cum Chariulfo, relictis
filiis obsedibus, discesserunt ab eis. Delato quoque nuntio de horum interitu,
cum hoc Mummolus advertissit, accinctus arma ad tugurium Leudeghysili petit. At
ille videns eum, ait: 'Quid sic', inquid, 'quasi fugiens venis?' Cui ille:
'Nihil, ut video, de fide promissa servatur; nam cerno me in mortis exitio
positum'. Cui ille. 'Ego egrediar foris et omnia mitigabo'. Quo egrediente,
confestim ex iusso eius vallata est domus, ut hic interficeretur. Sed et ille,
cum diutissime contra bellantes restitisset, venit ad osteum; cumque
egrederetur, duo cum lanceis utraque ei latera feriunt. Sicque caecidit et
mortuus est. Quod viso episcopus dum timore consternatus paveret, ait ad eum
quidam de adstantibus: 'Inspice propriis oculis, episcope, quae gerentur, et
tecto capite, ne agnoscaris, silvam pete, ut abscondaris paulolum adque, ira
labente, possis evadere'. At ille, accepto consilio, dum obtecto capite fugire
niteretur, extracto quidam gladio capud eius cum cocullo decidit. Deinde unusquisque
ad propria rediens, magnas per viam praedas et homicidia fecit. Fredegundis autem
his diebus Chuppanem in Tholosano direxit, ut scilicet filiam suam exinde
quocumque modo possit eruere. Ferebant enim plerique ob hoc eum transmissum,
ut, si Gundovaldum repperisset vivum, multis inlectum promissionibus ad eam
transduceret. Sed cum hoc facere nequivissit, acceptam Rigundem a loco illo
reduxit, non sine grande humilitate adque contumilia.
|