|
His diebus
Cristoforus negutiatur ad Aurilianensem urbem abiit Audierat enim, quod ibidem
multum vini delatum fuisset. Abiens ergo, conparato vino et lintribus invecto,
accepto a socero pecunia multa, cum duobus pueris Saxonibus viam equitando
terebat. Pueri vero diu dominum exosum habentes et plerumque fuga labentes, eo
quod crebrius gravissime verberarentur, cum venissent in quadam silva,
praecedente domino, puer unus iaculata valide lancea dominum suum transfixit.
Quo ruente, alius cum framea capud eius dilaceravit. Et sic ab utroque in
frustra decisus, exanimis est relictus. Hii vero accipientes pecuniam, fuga
dilapsi sunt. Frater vero Cristofori, sepulto corpuscolo, homines suos post
pueros dirigit. Iuniore quoque conpraehenso legant, seniore cum pecunia
fugiente. Quibus redeuntibus, cum vinctum laxius reliquissent, accepta lancea,
unum ex his a quibus ducebatur interemit. Sed deductus ab aliis usque
Toronus, diversis suppliciis adfectus detruncatusquae, patibolo valde exanimis
est adpensus.
|