|
Fredegundis vero
quasi ex nomine filii sui legatos ad Gunthchramnum regem diregit. Qui, reserata
petitione, accepto responso, vale dicentes abscedunt; sed, nescio quibus
causis, paulolum apud metatum suum remorati sunt. Mane autem facto, procedente
regem ad matutinus ac praeeunte cereo, visus est homo quasi ebrius in angulo
oraturii dormitare, accinctus gladio, cuius asta pariete sustentabatur. Hoc
viso, rex exclamavit, dicens, non esse simpliciter, hominem sub hoc horrore
noctis tali in loco quiescere. Oppraessus autem et loris revinctus,
interrogabatur, quid sibi haec vellint, quae agerit. Nec mora supplicio
subditus, dicit se a legatis, qui advenerant, emissum fuisse, ut rex deberet
interfici. Denique adpraehensi legati Fredegundis, nihil de his quae
interrogati sunt confitentur, dicentes: 'Nos nihil ad aliud missos, nisi
legationem, quam suggessimus, deferremus'. Tunc hominem illum diversis plagis
adfectum et carcere mancipatum, legatus per diversa loca exilio condempnare
praecepit. Manifestissime enim patuit, sub hoc dolo a Fredegunde fuisse
directus, ut regem interficere deberent, quod misericordia Domini non permisit.
Inter
quos Baddo senior habebatur.
|