|
Cum autem legati de Hispaniis crebro ad regem
Gunthchramnum venerint et nullius pacis gratiam obtenere potuissent, sed magis
inimicitia pullularet, rex Gunthchramnus Albigensim urbem nepote suo
Childebertho reddedit. Quod cernens Desiderius dux, qui maxime in eiusdem urbis
territurio meliora facultatis suae condiderat, timens, ne ultio expetiretur ab
eo propter antiquam inimicitiam, quod aliquando in eadem civitatem exercitum
gloriosae memoriae Syghiberthi regis graviter adfecisset, cum Tetradia uxore
sua, quam Eulalio nunc Arverno comite abstullerat, in termino Tholosano cum
rebus omnibus transiens, exercitum cummovet et contra Gothos abire disponit,
divisis prius, ut ferunt, rebus inter filius et coniugem. Adsumptoque secum
Austrovaldo comite, Carcasonam petit. Praeparaverant enim se, hoc audito, urbis
illius cives, quasi resistere volentes; audierant autem de his prius. Denique inito bello, fugire Gothi coeperunt et
Desiderius cum Austrovaldo a tergo cedere hostem. Illis quoque fugientibus, hic
cum paucis ad urbem accessit. Lassati enim fuerant equites sociorum. Tunc ad
portam urbis accedens, vallatus a civibus, qui infra murus erant, interfectus
est cum his omnibus, qui eum fuerant prosecuti, ita ut vix pauci exinde
quodadmodo evaderent, qui rem, ut gesta fuerat, nuntiarent. Austrovaldus vero
audiens Desiderium mortuum, de via regressus, ad regem perrexit; qui mox in
eius locum dux statuetur.
|