|
Secundus
Iacob. Iacob dilectus Dei, sicut ait per prophetam: Iacob dilixi, Esau autem
odio habui. Hic post angelicam luctam vocatus est Israhel, a quo Israhelitae.
Hic genuit duodecim patriarcas, quorum haec sunt nomina: Rubin, Semeon, Levi,
Iudas, Isachar, Zabulon, Dan, Neptalem, Gad et Aser. Post hos genuit Ioseph de Rachel, cum esset nonagisimo
secundo aetatis suae anno. Hunc coeteris filiis plus dilexit. Habuit ex ea et
Beniamin ultimum omnium. Ioseph autem sextum decimum aetatis suae annum habens,
tipum praeferens Redemptoris, vidit somnia quae fratribus retulit: quasi
manipolus legens, suum fratrum manipoli adorarent; et iterum, quasi sol et luna
cum undecim stelis procederent ante eum. Quae res magnum ei cum fratribus odium
generavit. Unde et inflammati invidia, triginta eum argenteis Ismahelitis in
Aegypto transeuntibus vindedirunt. Inminente
autem fame, cum discendissent hi in Aegypto, cogniti sunt a Ioseph, nec tamen
ipsi Ioseph cognoverunt. Ipse tamen se his post multas eorum fatigationes et
adducto Beneamen declaravit; de Rachel enim matre sua natus et hic fuerat. Post
haec discendunt cuncti Israhelitae in Aegyptum et per Ioseph Faraonis gratiam
abutuntur. Iacob autem post benedictus filios suos in Aegypto moritur et in
sepulchro patris sui a Ioseph sepelitur in terra Chanaan. Mortuo autem Ioseph atque Faraone, subicitur cuncta
generatio servituti. Quae per Moysen post decim plagas Aegypti liberatur, dimerso
Pharaone in mari Rubrum.
|