|
Igitur
Childeberthus rex, invitante Sigymundo Momotiacensis oppidi sacerdote, die
paschae ad supradictam caelebrari statuit urbem. Graviter tunc Theudoberthus,
filius eius senior, gulae adflictus tumore laboravit, sed convaluit. Interea
Childeberthus rex exercitum commovit et Italiam ad debellandam Langobardorum
gentem cum isdem pergere parat. Sed Langobardi, his auditis, legatus cum muneribus
mittunt, dicentes: 'Sit amicitia inter nos, et non pereamus ac dissolvamus
certum ditioni tuae tributum. Ac
ubicumque necessarium contra inimicus fuerit, ferre auxilium non pegebit'. Haec Childeberthus
rex audiens, ad Gunthchramnum regem legatus dirigit, qui ea quae ab his
offerebantur in eius auribus intimaret. Sed ille non obvius de hac coniventia,
consilium ad confirmandam pacem praebuit. Childeberthus vero rex iussit
exercitum in loco resedere misitque legatus ad Langobardus, ut, si haec quae promiserant
confirmabant, exercitus reverteretur ad propria. Sed minime est inpletum.
|