|
De ascensione Domini et de interitu Pilati
atque Herodis.
Resurgens autem Dominus, per quadraginta dies cum discipolis de regno Dei
disputans, videntibus illis in nube susceptus evectusque in caelis, ad Patris
dexteram resedet gloriosus. Pylatus autem gesta ad Tiberium caesarem mittit et
ei tam de virtutibus Christi quam de passione vel resurrectione eius insinuat.
Quae gesta apud nos hodie retenentur scripta. Tiberius autem hoc ad senatu
recensivit, quod senatus cum ira respuit pro eo, quod non ad eum primitus
advenissent. Hinc etenim contra christianos prima odiorum germina pullularunt.
Pylatus autem non permanens inpunitus, ob suae malitiae scelere, hoc est pro
nece quam in dominum nostrum Iesum Christum exercuit, propriis se manebus
interfecit. Quem Manicheum fuisse multi putant secundum illud quod in euangelio
legitur: Venirunt quidam de Galileis, nuntiantes ei, quorum sanguine miscuit Pylatus
cum sacrificiis eorum. Sic et Herodes rex, dum in apostulos Domini saevit,
percussus divinitus ob tanta scelera, intumiscens ac scatens vermibus, accepto
cultro, ut malum purgaret, propriae se manus ictu liberavit.
|