|
Beatus Petros apostolus sub imperatore
Claudio, quarto ab Augusto, Romam adgreditur, ibique praedicans, in multis
virtutibus manefestissime Christum esse Dei filium conprobavit. Ab illis enim
diebus christiani apud civitatem Romanam esse coeperunt. Cum autem nomen
Christi per populos magis ac magis dilataretur, oritur contra haec antique
serpentes invidia, et totis se imperatoris praecordiis inmittit saeva
malignitas. Nam Nero ille luxoriosus, vanus atque superbus virorum succuba et
rursum virorum appetitor, matris, sororum ac proximarum quaeque mulierum
spurcissimus violator, ad complendam malitiae suae molem primus contra Christi
cultum persecutionem excitat in credentes. Habebat enim secum Simonem
magum, virum totius malitiae et omnes magicae artis argumento magistrum. Hunc
elisum per apostolus Domini Petrum atque Paulum, commotus contra eos, cur
Christum, filium Dei, praedicarent et idola adorare contempnerent, Petrum
crucem, Paulum gladio iubet interfice. Ipse
quoque excitatam super se seditionem fugire temptans, quarto ab Urbe lapide
propria se manum interfecit.
|