|
ET MATRES ET SORORES IN ADULTERIO DEPREHENSAS LICEAT OCCIDERE.
Quidam cum sororem deprehendisset, occidit. Furorem passus resipiit. Invenit et
matrem. Non occidit. Abdicatur a patre.
Soror erravit, insaniendum est; mater adulteravit, domo patria carendum est. Hic exitus venit, ut, ex quo malo furor coeperat, ex eo sanitas
nasceretur. Voluit me explorare fortuna, an agnoscerem meos. Si haec poena adulterae, quid pudori super? O importuna sanitas, ideone redisti, ut mihi adulterium
matris ostenderes? Abdicatus hic iterum quasi furiosus errabo, sed certe sine
mente secura. Desertor pater oratoris et militis Qui filios
habebat unum oratorem, alterum militem, reus proditionis factus
est. Pendente iudicio miles fortiter
fecit. Petit praemio abolitionem iudicii. Contradicit frater orator. Quemadmodum
vixerit pater, apparet in liberis. Publicae utilitatis est omnium reorum iudicari causas, ne aut nocens evadat
poenam aut innocens patiatur infamiam. Gloria quantum nobis
honoris attulerit, tantum virtutis exposcit. Innocentiam
patris dum liberare quaeris, infamas. Homini verecundo in eiusmodi
crimine longe gravior est fama quam poena. Vetus,
iudices, dictum est, ut aurum igni, itidem innocentiam
iudicio spectari solere. Melius est patri virtutum
tuarum argumento te prodesse quam praemio. Amator
meretricis dominae Meretrix servum suum amantem se in crucem agit. Appellat
tribunos ille de iniusto supplicio. Miror quidem a muliere
tam comi crucis nomen auditum, quae nullum umquam nisi amore cruciaverit.
Amor animi peculiare secretum est. Accusatur a nobis amor et homo, qui deum
nostrum patitur? Esset meum crimen aut error, si te
solus adamassem.
|