Liber, Paragraphus

 1   2, 18|                              18. Otto Belgicam devastat. Otto
 2   2, 18|          Otto Belgicam devastat. Otto interea Belgicos comperiens
 3   2, 19|      flumen ingredi parabat, cum Otto exercitum accelerantibus
 4   2, 29|                 29. Ludovicus et Otto reges in amiciciam conveniunt,
 5   2, 29|      facto, rex Laudunum rediit. Otto vero Hugonem in regis gratiam
 6   2, 30|          Nec defuit Saxoniae rex Otto. Ludovicus rex cum in conclavi
 7   2, 30|         etiam a parte cervicalis Otto editiore, rex vero in parte
 8   2, 30|         amoliri, regique cedere. Otto pudore affectus surgit,
 9   2, 31|                              31. Otto injuriam sub specie fidei
10   2, 31|  dissimulat, ejusque conquestio. Otto penitus injuriam dissimulans,
11   2, 31| consultoribus surgens egreditur. Otto injuriam Wilelmi vehementissime
12   2, 31|       cum Wilelmo ad sua remeat, Otto vero cum Hugone et Arnulfo
13   2, 31|  latenter ei admodum inviderent. Otto rex ad sua rediit. ~
14   2, 49|                       49. (946.) Otto, et Edmundus reges., Germanorum
15   2, 49|         litteris habitam mittit. Otto regis ac sororis casum dolens,
16   2, 53|       sese inde recompensaturum. Otto benignissime legationem
17   2, 54|                      54. Interea Otto rex cum Rheno transmisso,
18   2, 61|  concessit, ibique ei locuturus, Otto rex obviam venit. Ac quaeque
19   2, 70|   serenissimi reges Ludovicus et Otto, in sacram sinodum admissi
20   2, 76|     regis pro eodem. Ad haec rex Otto: Multa, inquit, sunt patres
21   3, 6 | inferente, Ragenerus quidam quem Otto rex ob custodiam in Belgica
22   3, 13|      defuncti filii duo, Hugo et Otto, qui etiam regi fidelem
23   3, 67|    Germanorum regis, ejus filius Otto, a Germanis Belgisque rex
24   3, 67|       dono, hujus Ottonis pater, Otto obtinuit. Horum ergo discordiae
25   3, 70|          et in eo perseverarent, Otto dixisse fertur, se ad his
26   3, 70|          inclamatis et adductis, Otto ad videndum processit. Lotharium
27   3, 72|                              72. Otto cui totum calamitatis pondus
28   3, 74|    Equitatus in Galliam. Interea Otto cum triginta milibus equitum
29   3, 74|       resedit. Dum haec aguntur, Otto cum exercitu properat, fiscumque
30   3, 77|        digressio suorumque fuga. Otto Gallorum exercitum sensim
31   3, 77|           at nullo nomine clari. Otto interea cum exercitu digressus,
32   3, 80|       Ottonis ad Gallos. Ad haec Otto: Novi, inquit, quantam labem
33   3, 81|         in jus Ottonis transiit. Otto, regni sui pace facta, Italiam
34   3, 83|       enim sic parvi est ingenii Otto, ut te potiorem Lothario
35   3, 84| hujusmodi Ottoni Rome indicavit. Otto mira benivolentia legatos
36   3, 85|       Ottonis cum Hugone sessio. Otto gloriam sibi parare cupiens,
37   3, 96|          Ottonis. Hac tempestate Otto cum barbaris congressus,
38   3, 97|      defuncto filius quinquennis Otto superstes erat. Quem patri
39   3, 97|       receptus est. Vir aeque ut Otto nobilis, corpore eleganti
40   3, 99|         jus eam retorqueret, cum Otto non esset, principes dissiderent,
41   4, 2 |    omnibus favit. Eo cooperante, Otto exercitum nobis induxit.
42   4, 98|    praemissis legatis adveniunt. Otto quoque rex Metti adest;