Liber, Paragraphus

 1   1, 14|            Quem etiam rex Celticae ducem praeficit, ac in ea omnium
 2   1, 14|        inclitum, ac inde oriundum, ducem omnibus praeficit. Sarmatas
 3   1, 16|        haberi putaret, utpote quem ducem in Celtica omnibus praefecerat,
 4   1, 21|         Haganonis leviter suadent. Ducem etiam a se discessurum si
 5   1, 22|            Heriveum metropolitanum ducem Heinricum qui in Saxonia
 6   1, 45|        consularem nomine Fulbertum ducem constituit (Jun. 15). Se
 7   2, 4 |            Ludovicus egreditur, ac ducem cum reliquis occurrentibus
 8   2, 6 |          exinde quaecumque praeter ducem adoriebatur. Quod etiam
 9   2, 13|   Conquestio Erluini apud Wilelmum ducem de castri uxorisque et natorum
10   2, 17|   Gislebertum videlicet Belgicorum ducem, Theodericum quoque atque
11   2, 22|       dirutum dolens, apud Hugonem ducem qualiter Remos invadat,
12   2, 27|            petendum, quatinus ipse ducem adeat, atque apud eum pro
13   2, 28|          Rotgerum comitem Wilelmum ducem sibi conciliat. Etenim rex
14   2, 29|      legationibus praemissis, regi ducem reducit, sibique conciliat. ~
15   2, 34|            indignantes, ad Hugonem ducem concedunt. ~
16   2, 35|        Sequanam ingressum, ac ejus ducem Thurmodum consequenter navalibus
17   2, 39|           eum rex omnium Galliarum ducem constituit. Quo duce rex
18   2, 39|     Nivernicam deveniens, Gothorum ducem Ragemundum Aquitanorumque
19   2, 40|          suorum praecipuos praeter ducem colligens, apud eos agebat
20   2, 45|         itaque sub obsidum jure ad ducem venit. Apud quem dux diu
21   2, 47|            consueverit. Dolus apud ducem a transfugis paratus, qui
22   2, 49|         Germanorum et Anglorum, in ducem pro rege moventur. Cujus
23   2, 56|         ipsi tres reges in Hugonem ducem cum exercitu feruntur. Silletum
24   2, 60|           in ducis contumeliam. At ducem ab obsidione discessisse
25   2, 82|            Anathema episcoporum iu ducem ejusque fautores. Quibus
26   2, 89|           dictum suspiceris, eorum ducem me in hoc certamine offero.
27   2, 95|           Hugonem quoque Galliarum ducem, in supradicta sinodo dampnatum,
28   2, 96|    Galliarum anathemate moti, apud ducem colliguntur, et inde gravissime
29   3, 13|     demonstrans, Hugonem pro patre ducem facit, et insuper terram
30   3, 43|     Borrellum citerioris Hispaniae ducem orandi gratia ad idem coenobium
31   3, 68|       indignabatur. Ergo Francorum ducem Hugonem, reliquosque regni
32   3, 74|         compulit, et gemebundum ad ducem ire coegit. Turbati ergo
33   3, 78|          cogitabat possibile esse, ducem opibus corrumpi, et in amiciciam
34   3, 78| afficiebatur. Et exinde his duobus ducem suspectum habuit. A consultantibus
35   3, 83|       Declamatio qua usi sunt apud ducem sui. Ad haec primates: Non
36   3, 85|         laude sepius frequentavit. Ducem quoque in plurima amicicia
37   3, 86|           fieri id petere. Hugonem ducem sciatis me hactenus pro
38   3, 88|         veste et inculto habitu se ducem dissimulavit, ut et per
39   4, 2 |            2. Oratio Ludovici apud ducem, ceterosque primates, in
40   4, 11|            Si fortunatam, egregium ducem Hugonem in regnum coronate.
41   4, 11|             Promovete igitur vobis ducem, actu, nobilitate, copiis
42   4, 12|     Borrello missam protulit, quae ducem petentem suffragia contra