Liber, Paragraphus

 1 pro, 1  |        beatissimo Patri, Gerberto Remorum archiepiscopo, Richerus
 2   1, 12 |       moraturum proponeret, Fulco Remorum archiepiscopus, de Karoli
 3   1, 12 |          legatis. Ex Celtica vero Remorum praedictus metropolitanus,
 4   1, 16 |     quoque moliebatur in Fulconem Remorum metropolitanum, qui regem
 5   1, 41 |          peracto triduo, Heriveus Remorum metropolitanus diutina egritudine
 6   2, 8  |   decollandus traderetur, Artoldi Remorum metropolitani interventu
 7   2, 27 |    figendos. Quo episcopi cognito Remorum dioceseos, in unum mox coacti,
 8   2, 44 |                     44. Rex urbem Remorum obsidione premit. Rex Rhodomi
 9   2, 44 |    Theoderico comitibus, in urbem Remorum fertur. Eamque disposita
10   2, 52 |       merore nunc detineor! Urbem Remorum pervasisti. Laudunum surripuisti.
11   2, 60 |   egregius, atque a domno Artoldo Remorum metropolitano consecratur
12   2, 62 |      absentia asserens, qua urbem Remorum capiat, cum tunc urbs tam
13   2, 71 |         adhuc gladiis infestetur, Remorum quoque metropolim absque
14   2, 77 |       vexaveris illam venerabilem Remorum metropolim, quanta quoque
15   3, 1  |           Atque hi omnes in urbem Remorum apud Gerbergam reginam pari
16   3, 2  |         consensu, a domno Artoldo Remorum metropolitano, favente Brunone
17   3, 26 |      coenobium, non longe ab urbe Remorum situm. Ubi etiam beati Remigii
18   3, 30 |     sanctae Mariae, qui locus est Remorum diocesaneus, ab eodem metropolitano
19   3, 57 |         57. (970.) Nam venerandus Remorum metropolitanus Adalbero,
20   3, 66 |         apud sanctam Magram locum Remorum diocesaneum. Considentesque
21   3, 74 |      comburit; et per fines urbis Remorum transiens, sancto Remigio
22   3, 91 |          metropolitanum episcopum Remorum, dignae videlicet memoriae
23   4, 2  |        sitos esse volui. Adalbero Remorum metropolitanus episcopus,
24   4, 12 |         collato cum eis consilio, Remorum metropolitanum Aurelianis
25   4, 31 |          I, 5). Ab episcopis ergo Remorum dioceseos ordinatus Arnulfus
26   4, 33 |                               33. Remorum captio. Cujus rei rationem
27   4, 36 |         felici successu insignis, Remorum metropolim cum Lauduno,
28   4, 50 | difficultate sui itineris ab urbe Remorum Carnotum. Ante horum captionem,
29   4, 50 |        equitem Carnotinum in urbe Remorum positus offendi. Qui a me
30   4, 51 |     Basoli confessoris (Jun. 17), Remorum diocesanei, Remensis quidem
31   4, 53 |         videatur. Clarissima illa Remorum metropolis, proditione nuper
32   4, 57 |        sunt, qui cum Karolo urbis Remorum pervasores fuere, et sanctae
33   4, 61 |           gratia Dei praeveniente Remorum archiepiscopus, promitto
34   4, 73 |           Ego Arnulfus gratia Dei Remorum quondam episcopus, regnoscens
35   4, 73 |  subscripsi. Ego Arnulfus quondam Remorum archiepiscopus subscripsi.
36   4, 96 |      suggestum foret, ut Gerberti Remorum metropolitani promotionem
37   4, 98 |    transfunderes, ut tu videlicet Remorum metropolitanus, Odo vero
38   4, 100|       Contra quos etiam Gerbertus Remorum metropolitanus, qui solus
39   4, 101|          saepissime perlatum est, Remorum metropolim pervasam, et
40   4, 103|           et quonam consilio urbi Remorum praelatus sim edisseram.
41   4, 105|          utrum Arnulfus, an alius Remorum constitueretur episcopus?