Liber, Paragraphus

 1   1, 46|         fugam ferebantur; cum ecce Hugo Rotberti filius vix adhuc
 2   2, 1 |    commoditas aderat regnandi, cum Hugo patrem ob insolentiam periisse
 3   2, 4 |                                 4. Hugo et reliqui Galliarum principes
 4   2, 5 |          jure sacramenti dederunt. Hugo tantum Rodulfi regis frater
 5   2, 5 |    digressi, audita regi referunt. Hugo praeter jus se egisse dinoscens,
 6   2, 22|                  22. Heribertus et Hugo Remos obsident et capiunt,
 7   2, 22|       vehementissime agit. Cui mox Hugo utpote tiranno tirannus
 8   2, 23|                                23. Hugo ac Heribertus in regis absentia
 9   2, 23|     evocato, ipse Heribertus atque Hugo, Laudunum cum copiis aggrediuntur,
10   2, 25|     episcopis repudiatur et pro eo Hugo eligitur. Disposita ergo
11   2, 29|         conveniunt, ac per Ottonem Hugo. Rex principibus in pace
12   2, 30|     residebat. In quorum prospectu Hugo et Arnulfus duabus residentes
13   2, 32|          Arnulfi de morte Wilelmi. Hugo et Arnulfus quid facturi
14   2, 37|        sibi reducens. Excipitur et Hugo episcopus, ea tamen conditione,
15   2, 39|                    39. Quo tempore Hugo dux in magna gratia regi
16   2, 44|          obsidione cingit, eo quod Hugo ejusdem urbis episcopus
17   2, 48|        iterum dolo a duce capitur. Hugo dux regem Rhodomi captum
18   2, 52|         est. Et: Eia tu, inquiens, Hugo! Eia tu Hugo! quantis bonis
19   2, 52|             inquiens, Hugo! Eia tu Hugo! quantis bonis a te privatus,
20   2, 55|        cedebant, cum eorum praesul Hugo, quosdam principum qui sibi
21   2, 60|      premebat, eo quod ducis nepos Hugo a pontificatu abjectus ibidem
22   2, 65|    constantissime refutarent, quod Hugo sacerdotio privatus, contra
23   2, 66|           Odilone. Ad hanc sinodum Hugo vocatus, missis ad eum deducendum
24   2, 67|        discutienda erat. Ne abfuit Hugo; at sinodum ingredi noluit.
25   2, 67|           rationes audire refugit, Hugo qui adduas jam sinodos accersitus
26   2, 67|  episcoporum cautionem subscriptam Hugo vidisset, motus in iram,
27   2, 83|         quo genere fugae nescitur, Hugo abdicatus evadit. De militibus
28   2, 85|                                85. Hugo autem dux, episcoporum anathema
29   2, 97|            fuere, Chonradus dux et Hugo, cognomento Niger, Adalbero
30   2, 97|        exinde amicitia se coluere. Hugo itaque dux per manus et
31   3, 1 |       Germania aliqui. Adest etiam Hugo Galliarum dux. Conveniunt
32   3, 13|          ducis defuncti filii duo, Hugo et Otto, qui etiam regi
33   3, 15|          Cujus peractis exsequiis, Hugo nuperrime dux Francorum
34   3, 17| quaerimoniae ratio pessumdata est. Hugo itaque a fratre suo Rotberto
35   3, 87|       auxilii rationem filia peto. Hugo dux insidiis non solum regni
36   3, 88|                                88. Hugo inmutato habitu insidias
37 not    |          alia sinodus indicitur. ~ Hugo rex papulis toto corpore