Liber, Paragraphus
1 pro, 1 | regerendis, imperii tui, pater sanctissime Gerberte, auctoritas
2 1, 24| his dehortantur, nisi tua, pater, egregie virtus, ad idem
3 1, 24| abusus sit. Id fortassis, pater, persuades, quod cum factum
4 2, 2 | praeferendo principe deliberemus. Pater meus vestra quondam omnium
5 2, 18| dedignantibus contenderet, cum ejus pater Saxoniae solum propter Sclavorum
6 2, 20| decenter, provinciam quam ei pater Karolus rex contulerat,
7 2, 24| presbiterum ordinavit. Unde et eum pater sacerdotali dignitate ampliare
8 2, 52| recipiebar, his duobus claudebar. Pater meus captus atque in carcerem
9 2, 73| paulo ante relatum est. Pater ejus, ut a principio exordiar,
10 2, 87| consultabat. Dictabat ergo pater meus apud regem et paucos
11 2, 88| demorante, Rodulfus sic enim pater meus dicebatur commoditatem
12 2, 90| aliquantisper faciunt. At pater meus et ii qui jurati cum
13 3, 2 | basilica sancti Remigii, ubi pater suus tumulatus cum aliis
14 3, 7 | 7. Inter quos cum pater meus hujus rei dispositioni
15 3, 8 | 8. Pater meus itaque ad oppidum praedicti
16 3, 26| exorsus: Quoniam, inquit, pater sanctissime multa caritate
17 3, 26| Novi enim, quod diligens pater, interdum filio gravari
18 3, 34| inquit, a te promulgatum est pater sanctissime, alta memoria
19 3, 35| probabile efferam, cum eo qui pater est ipse est pater. Si vero
20 3, 35| eo qui pater est ipse est pater. Si vero pater est, filium
21 3, 35| ipse est pater. Si vero pater est, filium vel filiam habere
22 3, 67| post dono, hujus Ottonis pater, Otto obtinuit. Horum ergo
23 4, 2 | immemor sic conquestus est: Pater meus in egritudinem qua
24 4, 9 | convenit: Omnibus notum est, pater venerande, jure hereditario
25 4, 9 | prolemque nullam reliquerint? Pater nos duos fratres superstites
26 4, 14| quam honoris. Satis infelix pater fui, qui natis adesse vix
|