Liber, Paragraphus
1 1, 5 | quaerunt. Nec diu morati, jure obsidum, in unum consulturi
2 1, 12| metropolitano, sacramenti jure firmatur. Ac tempore statuto
3 1, 27| intolerabilem advertens, jure obsidum victus ad regem
4 1, 30| capti sunt, reliqui vero sub jure obsidum ad classem redire
5 1, 37| repetere velit. Quo capti, mox jure sacramenti ad regem redeunt,
6 2, 2 | securitate, fidem sacramenti jure faciant, principum adventum
7 2, 4 | occurrentibus excipiens, jure sacramenti sibi adcopulat.
8 2, 5 | exceperunt. Ac rogati fidem jure sacramenti dederunt. Hugo
9 2, 28| sub pace sequestra obsidum jure a sese discedunt. ~
10 2, 45| Directus itaque sub obsidum jure ad ducem venit. Apud quem
11 2, 48| regis filios omnes, sub jure obsidum accipiant, nec sub
12 2, 69| ex diversis confluxerant, jure aecclesiastico consederunt,
13 2, 73| eripere simulans, filios meos jure obsidum dandos petebat.
14 3, 19| satisfaciendum redeant, jure aecclesiastico advocat.
15 3, 21| reddit, eumque cum militibus jure sacramentorum sibi annectit. ~
16 3, 24| degentes, tantum sua curabant, jure communicatis vivere instruxit.
17 3, 92| asstringi posse, postquam ex jure ductae uxoris oppida munitissima
18 3, 94| decentissime habitis, et ex jure datis dotalibus, Ludovicus
19 4, 9 | notum est, pater venerande, jure hereditario debere fratri
20 4, 11| de hoc agitur, nec regnum jure hereditario adquiritur,
21 4, 40| castrenses sibi sacramenti jure annectens, eisque alios
22 4, 57| temerarium principem, sub jure cirographi, regibus fidem
23 4, 73| officio. Post hec sacramenti jure hos qui sui fuerant absolvit,
24 4, 79| asserebant. His ergo obsidum jure dimissis, et castro domino
25 4, 82| Ingressusque pervadit, et a civibus jure sacramenti obsides accepit.
|