Liber, Paragraphus

 1   1, 8  |    equitatus succedit; ac acies hostium, copiis peditum divisas,
 2   1, 9  |    derogatur, signum regium per hostium acies efferam. Nec fortunam
 3   1, 29 |                29. Nec minus et hostium exercitus contra hos rem
 4   1, 46 |        eo stetit, acsi manubias hostium direpturus. Unde et sibi
 5   2, 12 |        habitu immutato, e medio hostium elapsus est. Arnulfus quoque
 6   2, 15 |         receptis cum ingentibus hostium manubiis ad sua feliciter
 7   2, 41 |   episcopus cum supervenientium hostium metu territus, in aecclesiam
 8   2, 90 |     repeterent, et ne sic facti hostium medii, interirent. Instat
 9   3, 74 |          Turbati ergo repentino hostium adventu, rex Stampas adiit,
10   3, 77 |    etiam tam longo itinere quam hostium incursu posse minui sciens,
11   3, 77 |      reperti fuere, mox gladiis hostium fusi sunt, plures quidem,
12   3, 98 |   Tandem multo conatu, de medio hostium educti sunt. ~
13   3, 102|      habitis suasionibus, mores hostium ad suum animum informare.
14   3, 105|         extructam, ad stationem hostium deducere cogitabant. Sed
15   3, 107|        Qui funibus alligati cum hostium machinae injecti essent,
16   4, 19 |         Obstruit itaque portas, hostium ingressui faciles. Obturat
17   4, 44 |         partis provectionem, et hostium praecipitationem. Nihilque
18   4, 48 | fidelium, urbisque ereptione et hostium comprehensione quesivit,
19   4, 53 | hostibus fuit. Sancta sanctorum hostium impetu contaminata sunt;
20   4, 86 |               86. Praecipitatio hostium a Conano. Cumque Brittannos
21   4, 105|   dinoscerem. Quod dum operior, hostium praeda factus sum, et quae