Liber, Paragraphus

 1   2, 17|      Belgica suos sibi sociat et Ottonis fautores ultra Rhenum fugat.
 2   2, 17|      asciscebat. Et qui partibus Ottonis favebant, ultra Rhenum fugere
 3   2, 19| profectus, ejus uxorem Gerbergam Ottonis sororem conjugio duxit,
 4   2, 65| permititur. Pax quoque sequestra Ottonis interventu regi ac duci
 5   2, 73|     regni. Tunc rex Ludovicus ab Ottonis regis latere surgens, stando
 6   2, 76|                       76. Oratio Ottonis regis pro eodem. Ad haec
 7   2, 87|      iratus, nimio animi fervore Ottonis auxilium praevenire meditabatur.
 8   3, 58|            58. Allocutio augusti Ottonis in conventu sapientium pro
 9   3, 67|                              67. Ottonis promotio in regem per Germanos
10   3, 67|        Belgas. Post obitum domni Ottonis Germanorum regis, ejus filius
11   3, 67|         et ejus post dono, hujus Ottonis pater, Otto obtinuit. Horum
12   3, 70|            70. Quae dum ad aures Ottonis referuntur, ille utpote
13   3, 73|                       73. Oratio Ottonis ad suos. Non ab re, viri
14   3, 77|                              77. Ottonis a Gallia digressio suorumque
15   3, 78|        corrumpi, et in amiciciam Ottonis relabi. Si reconciliaretur
16   3, 80|                    80. Responsio Ottonis ad Gallos. Ad haec Otto:
17   3, 81|                  81. Lotharii et Ottonis regum conciliatio. Convenerunt
18   3, 81|      quae in lite fuerat, in jus Ottonis transiit. Otto, regni sui
19   3, 85|                              85. Ottonis cum Hugone sessio. Otto
20   3, 96|                       96. Obitus Ottonis. Hac tempestate Otto cum