Liber, Paragraphus

 1   1, 7 |        premebant. Rex principibus Francorum atque Aquitanorum stipatus,
 2   1, 33|        aecclesiae, statuque regni Francorum salubriter ac competenter
 3   2, 69|         in basilica beati Remigii Francorum apostoli. Domno itaque Marino
 4   2, 75|         qui hunc dominum et regem Francorum insectabantur; epistolam
 5   3, 15|     exsequiis, Hugo nuperrime dux Francorum ab rege factus, regem suppliciter
 6   3, 25|     praecipua tamen beati Remigii Francorum patroni monachos caritate
 7   3, 26|           Ubi etiam beati Remigii Francorum patroni corpus sanctissimum
 8   3, 45|   habebatur. Qui etiam a Lothario Francorum rege eadem tempestate Ottoni
 9   3, 68|          motus indignabatur. Ergo Francorum ducem Hugonem, reliquosque
10   3, 86|         modum habentem: Lotharius Francorum gratia Dei rex, Conrado
11   3, 87| imperatrici semper augustae, Emma Francorum regina salutem. Licet multo
12   3, 91|       Promotio Ludovici in regnum Francorum. Etenim cum rex filium suum
13   3, 91|         die Pentecostes in regnum Francorum promotus est. Duobus ergo
14   4, 2 |        patris mei imperio, Ottoni Francorum hosti in omnibus favit.
15   4, 49|         non sint qui hostes regis Francorum dicantur, sive inferiores
16   4, 61|  archiepiscopus, promitto regibus Francorum Hugoni et Rotberto me fidem
17   4, 98|    comprehendi faceres, regnumque Francorum in jus illius transfunderes,
18   4, 98|          metropolitanus, Odo vero Francorum dux haberetur. Idque tunc