Liber, Paragraphus

 1   1, 17 |       atque multo doloris lamento Remos deportant, cum sacerdotibus
 2   1, 22 |   armatorum ab urbe exivit, atque Remos devenit. Post cujus discessum,
 3   1, 41 |         ac multo ambitionis elatu Remos deductus in basilica sancti
 4   1, 49 |           Ac de salute desperans, Remos ad sanctum Remigium sese
 5   2, 22 |            22. Heribertus et Hugo Remos obsident et capiunt, praesulemque
 6   2, 22 |       apud Hugonem ducem qualiter Remos invadat, atque episcopum
 7   2, 24 |         partes latenter tueretur, Remos veniens, Heriberti filium
 8   2, 25 |          conibentia attollunt, ac Remos deductum, in coenobio monachorum
 9   2, 54 |          ab ea urbe discedunt, et Remos adoriuntur. Ubi quia planicies
10   2, 58 |    retorquent. Ludovicus vero rex Remos redit. ~
11   2, 60 |           comperiens, ipse quoque Remos repetit. Qua etiam tempestate
12   2, 103|          103. Ludovicus vero rex, Remos rediens, cum fluvio Axonae
13   2, 103|          cum multo omnium merore, Remos deportatur. Infestis itaque
14   3, 55 |   profitetur. Directus itaque est Remos, Saxo quidam, qui ad haec
15   4, 24 | maturandum, ne Karolus qui cetera Remos etiam pervaderet. Rex, accitis
16   4, 25 |          suasionibus adquiescens, Remos devenit, civibus hanc petitionem