Liber, Paragraphus

 1 pro, 1 |  complector, qua jubentis mira benivolentia pertrahor. Cujus rei initium
 2   1, 14|   transmarinorum populos, mira benivolentia sibi adegit. Vix tamen per
 3   2, 2 |        Gallorum principes mira benivolentia cedunt. Dux itaque legatos
 4   2, 3 | promulgantes: Ducis, inquiunt, benivolentia, atque omnium qui in Galliis
 5   2, 16|       fide suscepta, cum multa benivolentia redire permisit, si fortuna
 6   2, 20|    Quorum legationem rex multa benivolentia excipiens in pagum Ambianensem
 7   2, 40|       inmemores fierent, ac in benivolentia unirentur; suis rebus prosperiorem
 8   3, 30| Johannis colloquio simulque et benivolentia familiarissime usus, ab
 9   3, 77|        solvit; tanto favore et benivolentia apud suos usus, ut sicut
10   3, 84|      Rome indicavit. Otto mira benivolentia legatos excepit; de amicicia
11   3, 90|       transirent, ut alteruter benivolentia alterutrius captus, facilius
12   4, 8 |   ducis ceterorumque principum benivolentia ab objectis purgatus, rei
13   4, 11|  tutorem invenietis. Ipsa ejus benivolentia favente, eum pro patre habebitis.
14   4, 18|       quiete habituros, an cum benivolentia susciperent supplicem, si
15   4, 24|        domino destitutos, mira benivolentia solatus est. Qui de fidelitate