Liber, Paragraphus

 1   1, 47| tantorum malorum incentor sese velle dissimulans, Karolum regem
 2   2, 17|       Presenserat enim Ottonem velle in suum jus Belgicam transfundere.
 3   2, 62|       attemptare sese plurimum velle. Quibus milites capti in
 4   2, 78|        petitionem, omnia fieri velle. Post cujus recitationem,
 5   3, 33|        collectis, suadeam idem velle, idem sentire, idem cooperari,
 6   3, 44|  modestissime indicitur, regem velle sibi juvenem ad tempus retinere,
 7   3, 44|    vero scientiam se addiscere velle respondit. Ad quam quia
 8   3, 68|        multa aviditate ulcisci velle, si consilio suo velint
 9   4, 41|  utpote suo metropolitano sese velle reconciliari. Sibi etiam
10   4, 41|       esset, a se id dedecoris velle abjicere. Ad ejus celsitudinem
11   4, 41|       ejus celsitudinem redire velle, et Karoli amicitiam utpote
12   4, 44|      purgationem sponte audire velle, suique gratiam sine mora
13   4, 50|      sancti Remigii monacho se velle loqui respondit. Ego mox
14   4, 63|     interrogavi. Sese id fieri velle respondit. Ut autem hoc