Liber, Paragraphus

 1   1, 15|        natum, regiae dignitati multum derogare, cum acsi indigentia
 2   1, 23| recognita, in magnis periculis multum sibi fidutiam parat. Cum
 3   1, 45| discurrens, praecipuos quosque multum diuque ad vim belli hortatus
 4   2, 32|   esset, de amicitia plurimum, multum etiam de fide proponerent.
 5   2, 33|     conveniunt. Ac de amicicia multum, plurimum de fide utrimque
 6   2, 51|  gloriosa provenire arbitrare? Multum inquam tibi in hoc derogatum
 7   3, 33|    sanctitati vestrae hactenus multum derogatum est. Unde et utile
 8   3, 74|      transiens, sancto Remigio multum honorem exhibuit. Urbem
 9   3, 78| viribus posse devinci, sepe et multum apud se quaerebat, utrum
10   3, 89|      principibus dissidentibus multum lederetur. Tunc etiam multarum
11   4, 34|    ordinaturum mandat: unde et multum eis maturandum. Illi sine
12   4, 47|      temperaverat tenens, post multum cogitatum ei obtulit: Quoniam
13   4, 50|   studiis liberalibus saepe et multum cogitarem, quadam die equitem
14   4, 76|   negotio obsides querit. Ille multum honorem sese habiturum arbitrans,