Liber, Paragraphus

 1   2, 8  |        ab rege obtinuit, ac sese ulterius non latrocinaturum juratus,
 2   2, 57 |      fluvium nos evehas, eo quod ulterius procedere oratum nequeamus,
 3   2, 90 |      tutius congrediebantur. Nec ulterius in hostes audebant progredi,
 4   2, 93 |         fluvius equitatum regium ulterius prohiberet, rex gratias
 5   3, 82 |     subarraverit. Quid ergo spei ulterius expectem, cum dolo fidem
 6   3, 100|        atque obside regi annexa, ulterius processuros. Tandiu etiam
 7   3, 102|           ut repetito itinere se ulterius ituros si juberet pollicerentur;
 8   3, 102|          utrum potius foret sese ulterius ire, armisque et viribus
 9   3, 108|     Disponebat praeterea quomodo ulterius procedendo, regnum suum
10   4, 76 |         et tui nominis gloria eo ulterius iret, quo amplius honoris
11   4, 85 |     diceret se ibi mansurum, nec ulterius hostes quaesiturum. Si hostes
12   4, 88 | offerrent, unde et eis transitum ulterius inhibere valeret. ~
13   4, 94 |  inimicum. Si rex jubeat, se mox ulterius iturum et sibi de omnibus