Liber, Paragraphus

 1   2, 87|          praevenire meditabatur. Arbitrabatur etenim, quoniam in longa
 2   3, 5 |          Pictavis inferri jubet. Arbitrabatur etenim, urbem tunc facillime
 3   3, 11|          suum jus transire posse arbitrabatur. Illum itaque qui castro
 4   3, 47|    adhibuit, quibus assuescendos arbitrabatur. Legit itaque ac docuit
 5   4, 16| instinctu sese repulsum a fratre arbitrabatur, ibi comprehendit, eique
 6   4, 20|       tanta suspitione purgavit. Arbitrabatur enim quasdam conjecturas
 7   4, 32|     illud tamen infortunii genus arbitrabatur, quod ipse superstes de
 8   4, 33|     Cujus rei rationem sic fieri arbitrabatur, ut statueretur tempus,
 9   4, 80|           Et tandiu id faciendum arbitrabatur, donec Odo aut tedio victus
10   4, 81|        sese cautissimum habebat. Arbitrabatur etenim duplici calamitate
11   4, 88|     facinora. Ex cujus munitione arbitrabatur posse omnem navium convectationem