Liber, Paragraphus
1 pro, 1 | affert et rerum materia sese multiplex praebet, eo animi
2 pro, 1 | exordio, per ejus regesta sese attollet. Et hoc inquam,
3 1, 1 | itaque plaga, quae mortalibus sese commodam praebet, a cosmographis
4 1, 4 | principes nimia rerum cupidine sese praeire contenderent, quisque
5 1, 4 | Quod cum multoties inter sese moverent, visum fuit Galliae
6 1, 4 | dissidentia, pecunias Galliarum sese asportaturos, certissime
7 1, 5 | habenda per legatos inter sese admodum quaerunt. Nec diu
8 1, 9 | Ingo prosilit, ac militatum sese offerens, imperterritus
9 1, 9 | paucis per caliginem fuga sese surripuit, atque in dumetis
10 1, 9 | surripuit, atque in dumetis sese abdidit. Qui cum lateret,
11 1, 12 | ibique per aliquot tempora sese moraturum proponeret, Fulco
12 1, 14 | atque audatia plurimus. sese militaturum regi accommodat.
13 1, 14 | A cujus servitoribus pro sese fieri deprecationes postulans,
14 1, 15 | tanta consuetudine cesset, sese a regis consilio penitus
15 1, 16 | urbe Suessonica recipit sese. Huc ex omni Gallia principes
16 1, 16 | majore gratia apud regem sese haberi putaret, utpote quem
17 1, 16 | regi per legatos suggerit, sese perferre non posse sibi
18 1, 16 | in mediocritatem redigat, sese eum crudeli suspendio suffocaturum.
19 1, 16 | Neustriam petit, ac Turonis sese recipit. Multam ibi de regis
20 1, 16 | deperiret, facilius refundi in sese regnum potuisset. Id etiam
21 1, 17 | anxietate, ad ultionem penitus sese convertit. Amicitiam ergo
22 1, 20 | Remensium metropolitano sese immaniter habitum. Heinricus
23 1, 20 | multa animositate maledictis sese lacessire coeperunt. Consertique
24 1, 21 | rediens, urbe Suessonica sese recipit, multam ex hujusmodi
25 1, 21 | propinquior factus, Stampis sese recipit, ac ad palatium
26 1, 21 | affectus, numquam a dilecto sese discessurum respondit; idque
27 1, 21 | tirannus mox laetus, in sese regnum transferre diligentissime
28 1, 21 | regem inquiens Suessionis sese privatum habere; Belgas
29 1, 22 | respondendi vires habuere, sese penitus deceptos rati. Qui
30 1, 22 | pudore confusi, illusos sese indignabantur. Confusique
31 1, 23 | paululum a te oberrasse sese non ignorat. Sed id multa
32 1, 23 | et rex habeat te virum sese dignissimum. Nam te idem
33 1, 26 | 26. His ita sese habentibus rex ad interiores
34 1, 28 | vehementibus manubiis ad classem sese referebant. Dux vero ex
35 1, 29 | Dalmatio in prima fronte sese assotiat. Procedit itaque
36 1, 29 | piratarum legiones longo sese ordine protenderant ipsumque
37 1, 37 | sed oppidis ac municipiis sese recludunt. Rex vero singulis
38 1, 37 | dirigit, per quos significabat sese regali atque solemni donatione
39 1, 37 | et aedium collatum est, sese quoque contra Gislebertum
40 1, 42 | paucissimos Belgarum desertum sese comperiens, apud praecipuos
41 1, 42 | agitabat querelam. Miseriorem sese inquiens si hac urgeatur
42 1, 42 | mali molitus fuerit, debere sese suffragia accipere memorabat. ~
43 1, 46 | tiranni victoria potiri sese putabat. Quapropter et anceps
44 1, 47 | tantorum malorum incentor sese velle dissimulans, Karolum
45 1, 47 | vero remedii partem optimam sese repperisse. Unde et maturius
46 1, 49 | Remos ad sanctum Remigium sese deferri fecit. Cui dona
47 1, 50 | copiis oppidum implens, bello sese manifeste paravit. Rex inde
48 1, 50 | vitae spem amittentes, alii sese fluctibus immergunt ac enecantur,
49 1, 50 | formidine tacti tetis propriis sese appetunt. Et sic omnibus
50 2, 3 | domus aliquot succensae sese advenisse trans positis
51 2, 4 | eloquentiae virum, Ludovicum sese libenter missurum mandans,
52 2, 4 | confirment. Quod si nolint, sese ei daturum suorum aliquod
53 2, 4 | Galliarum magnatibus id sese facturum asserit, si rex
54 2, 4 | ille impatiens in diversa sese tolleret, Ludovicus agili
55 2, 6 | pertractans. Amicitiam inter sese mutuam conditionibus utrimque
56 2, 7 | jusjurandum postulat, postulata a sese sic facturum spondens. Tirannus
57 2, 7 | Immo et tiranni manibus sese exinde militaturum committit,
58 2, 8 | exercens, illic receptui sese habebat. Cohors ergo oppidum
59 2, 8 | gratiam ab rege obtinuit, ac sese ulterius non latrocinaturum
60 2, 9 | in arce erant, rebellioni sese parant. Rex ergo circumcirca
61 2, 11 | significavit; hortans ut ad sese transeas, et ab eo auri
62 2, 11 | firmatur. Legati digressi, sese persuasisse referunt. ~
63 2, 13 | Wilelmum principem Nortmannorum sese contulit, plurimam de suis
64 2, 13 | quaerimoniam apud eum agitans, sese inquiens infeliciorem, cum
65 2, 15 | accelerabant. Legati regressi, sese abjectos referunt. Erluinus
66 2, 16 | deventuras memorant. Ad hoc etiam sese convenisse, ut quid velit
67 2, 16 | terra marique, contra hostes sese congressuros. Rex ab eis
68 2, 20 | legatos regi dirigit, qui sese satis ei fidelem indicent:
69 2, 20 | indicent: quo rex jubeat, sese occursurum, fidemque contra
70 2, 20 | alligatus est, ut jam jamque aut sese moriturum, aut regi imperii
71 2, 22 | tiranno tirannus consentiens, sese auxiliaturum pollicetur.
72 2, 22 | contentus, episcopii dignitate sese abdicaret. Atque multis
73 2, 25 | querelam excipiunt, dicentium sese diutissime pastore destitutos:
74 2, 26 | quod Altus mons dicitur sese recipiens. Tiranni spe proditionis
75 2, 27 | coacti, de anathemate in sese habendo nisi resipiscant
76 2, 28 | formidantes, ad regem tempestivius sese contulerint. Wilelmus itaque
77 2, 28 | sequestra obsidum jure a sese discedunt. ~
78 2, 30 | Ludovicus rex cum in conclavi sese cum Ottone rege ac principibus
79 2, 31 | de fidei constantia inter sese servanda plurimum consultat.
80 2, 31 | conquerebatur; ultra aequum et jus sese spretum memorans, ac coram
81 2, 32 | gladio occidant, ad omnia sese fieri expeditiores aiebant.
82 2, 32 | repeterent, magnum quiddam sese afferre simulantes, quibusdam
83 2, 36 | erat abjiciens, ad regem sese contulit, mallens apud eum
84 2, 36 | hortatur, summum sacerdotium sese ei redditurum pollicens. ~
85 2, 37 | Interitus Heriberti. His ita sese habentibus, cum Heribertus
86 2, 39 | Galliam retorquens, Lauduni sese recepit. ~
87 2, 40 | itaque de amicicia suadet; sese inter eos judicem, penitus
88 2, 42 | quod nisi cito discedat, sese in eum cum copiis iturum.
89 2, 45 | Ragenaldus comes sumptis a sese obsidibus locuturus sibi
90 2, 48 | nec sub alia lege regem sese dimissuros. Dux captionem
91 2, 48 | cum patre teneantur, id sese non facturos responderunt;
92 2, 49 | non reddat contra illum sese facturum intendens, insuper
93 2, 50 | respondet. Ob minas Anglorum nil sese facturum. Ipsos si veniant,
94 2, 51 | data Lauduno, Compendii sese recepit. Adest Gerberga
95 2, 53 | ereptionem suam demonstrat. Antea sese captum, nunc antem omnibus
96 2, 53 | id faciat, gratiam multam sese inde recompensaturum. Otto
97 2, 54 | explorarent, cognito incassum sese ibi certaturos, ab ea urbe
98 2, 55 | nullorum interventibus sese concessuros, at obsidioni
99 2, 57 | farinarii cujusdam divertentes, sese gratia visendi sanctorum
100 2, 57 | percunctantur. Ille farinarium sese memorat. At illi prosecuti,
101 2, 58 | auffugerant. Dux vero Aurelianis sese receperat. Unde et qui resisteret
102 2, 61 | atque multa reverentia sese mutuo honorant, atque hoc
103 2, 62 | Remensem impugnat. Dum haec ita sese haberent, dux de regis injuria
104 2, 62 | urbem capi. Idque attemptare sese plurimum velle. Quibus milites
105 2, 64 | 64. Cum haec sic sese haberent, dux nepotem ab
106 2, 67 | perlecta, cum episcopi consulto sese contulissent, cassandam
107 2, 67 | episcoporum judicio nihil sese facturum asserens. Et sic
108 2, 73 | amicis meis indignantibus sese impetendum adverteret, libertatem
109 2, 74 | omnia pene regni jura, in sese transfudit, eique viribus
110 2, 78 | initium quae agitabatur inter sese et Hugonem sibi subrogatum
111 2, 78 | papae munitam, et ab Urbe a sese delatam. Quae etiam in conspectu
112 2, 82 | sacrasset, in sinodo reum sese confitens, et multa penitentia
113 2, 84 | rediturus. Rex vero Remis sese privatum recepit. ~
114 2, 87 | capiendi Laudunum ita. Primum sese observaturum oportunitatem
115 2, 87 | diligentissime exploraturum sese memorabat. Deinde dicebat
116 2, 87 | reducturum, ut nulli post sese quicquam negotio inperfecto
117 2, 88 | falli advertit. Refert ergo sese ad regem, et sic apud eum
118 2, 90 | qui in turris praesidium sese receperunt. ~
119 2, 97 | deposcit, eique satisfacturum sese pollicetur Hujus concordiae
120 2, 97 | quanto vehementius ante in sese grassati fuere, tanto amplius
121 2, 98 | Arvernorum praesul, ac regi sese commisit. Necnon et a Wilelmo
122 2, 100| post flagitiosa exercitia sese recipiebant. Hanc igitur
123 3, 7 | opus habeatur. Sic quoque a sese soluti sunt. ~
124 3, 8 | comportandum lapides offerunt sese. Deputantur operi. Daturque
125 3, 11 | videbatur, de transfugio ad sese per legatos alloquitur,
126 3, 11 | rerum inopiam asserens, apud sese vero sufficientes opes,
127 3, 11 | intra oppidum excipit, ac sese ei commitens, fidem pro
128 3, 18 | magnanimus, si rex largiatur, sese contra omnes et suscepturum
129 3, 20 | Tetbaldi quidem filio, qui sese sibi commiserat, militaturum,
130 3, 24 | ad laudes persolvendas sese praevenire contenderent.
131 3, 29 | licentia digressus, Galliis sese recepit, directoque itinere
132 3, 43 | Galliam. Cui etiam cum apud sese super hoc aliqua deliberaret,
133 3, 43 | recordationis papam.... adeunt, ac sese ei indicant, quodque visum
134 3, 44 | retinere, ac non multo post eum sese cum honore remissurum; insuper
135 3, 52 | incidentes dicuntur, eo quod in sese incidant complicavit; in
136 3, 52 | absidas, et altitudines a sese etiam distantias, efficacissime
137 3, 57 | superiore Gerberti reprehensorem sese monstraverat. Numerus quoque
138 3, 58 | vituperat, simulque non sic eam sese ordinasse asseruit. ~
139 3, 68 | defecerit. Gratias etiam sese quandoque redditurum, si
140 3, 69 | sententiam regiam attollunt. Sese sponte ituros cum rege,
141 3, 70 | ipse quoque videndo per sese addisceret. Equis ergo inclamatis
142 3, 71 | coepisset, si in itinere sese exercitus angariis non impedisset.
143 3, 76 | hujusmodi esse hominem, qui sese ad dimicandum singulariter
144 3, 76 | ardentes, ad resistendum sese obtulerunt. Ergo de pluribus
145 3, 77 | quoque et omnibus capita sese objecturos pollicerentur. ~
146 3, 83 | sepe et id audierit et per sese expertus sit. Unde et facilius
147 3, 91 | multiplici, per dies plures sese commendabat; adeo regiam
148 3, 91 | per omnia extollens, et sese eis supplicem monstrans;
149 3, 92 | cum hujusmodi gloriam in sese transfundere vellent, Emmam
150 3, 95 | repetit et reducit. Regina sese viduatam dolens, et verita
151 3, 97 | parvum rapuit, ejus loco sese regnaturum ratus. Regnum
152 3, 97 | reges sibi pollicerentur sese super Rhenum loco constituto
153 3, 98 | condictum devenit. Hezilo sese metuens in suspitionem principum
154 3, 100| propinquior civitas esset, et sese multa obsidione eam aggressuros,
155 3, 101| urbe erant, ad resistendum sese expediebant. Pugnatum est
156 3, 101| cessere. Urbem aperuerunt, et sese Lothario victi obtulerunt. ~
157 3, 102| deliberabat, utrum potius foret sese ulterius ire, armisque et
158 3, 107| descendebant; alii vero saltu sese ad terram demittebant; nonnulli
159 4, 3 | esset. Si contra staret, sese mox obsidionem urbi adhibiturum
160 4, 3 | dubitaret, obsides ab eo sese accepturum ducturumque. ~
161 4, 10 | respondente, non oportere sese suos deserere, sed potius
162 4, 12 | certum in regno relinqueret, sese consultum cum principibus
163 4, 12 | prius per legatos, post per sese convenit. Cui cum metropolitanus
164 4, 15 | commoti, auxilium spondent, et sese ad auxiliandum promptissime
165 4, 15 | exploratoribus Karolum sese in urbem recepturos promittunt. ~
166 4, 16 | oportuno tempore collecti, ei sese obtulere. Ille, copiis assumptis,
167 4, 16 | reginam, cujus instinctu sese repulsum a fratre arbitrabatur,
168 4, 18 | captus aut occisus foret, mox sese regnum quiete habituros,
169 4, 20 | favisse monstraret, ad reges sese contulit, et a tanta suspitione
170 4, 24 | Parisii commoranti indicavit, sese in gravem valitudinem decidisse;
171 4, 25 | Karolum quoque patruum sese deserturum mandat, fidem
172 4, 27 | si hoc fiat regis commoda sese exsecuturum pollicens; erga
173 4, 28 | hostibus etiam in nullo sese communicaturum, immo illos
174 4, 29 | cupidus, inventum laudat. Sese sic posse suscipere asseverat.
175 4, 31 | esse aiebant, ut facile per sese corrumpatur in se, amplius
176 4, 33 | intromissus urbem invaderet, atque sese cum primatibus collectis
177 4, 34 | invitat. Quiddam magnum sese ordinaturum mandat: unde
178 4, 35 | Arnulfus aeque turbatum clamore sese simulat. Et fingens metum,
179 4, 39 | spoliaverit, atque regni jura in sese transfuderit. His uterque
180 4, 39 | reduxit; Karolus vero Lauduni sese recepit. ~
181 4, 40 | cupidus, de Lauduni captione sese plurimum diffidere apud
182 4, 40 | confectus, ab O. subsidia petit; sese vicem recompensaturum, si
183 4, 40 | largiendum sit petat, sine dubio sese liberaliter exhibiturum.
184 4, 40 | quoque urbem amissam in brevi sese redditurum palam omnibus
185 4, 41 | utpote suo metropolitano sese velle reconciliari. Sibi
186 4, 41 | amicitiam utpote domini sese optare. Unde et sibi quocumque
187 4, 43 | Karolus, nepoti favens, sese id facturum spondet, episcopatum
188 4, 44 | praeteriere. Jus amicitiae inter sese exinde amplius colendum,
189 4, 44 | quandoque futurum, ut per sese res publica multo honore,
190 4, 44 | negotium approbat, Arnulfum sese recepturum si veniat pollicetur,
191 4, 45 | inviolabiliter servaret. Sese penitus non ignorare Karolum
192 4, 45 | Haec et ampliora Arnulfus sese facturum pollicetur, tantum
193 4, 45 | levus resideret. His ita sese habentibus, Arnulfus ab
194 4, 46 | Adalberonis a Karolo Quae dum sic sese haberent, Adalbero a rege
195 4, 47 | habitum penitus pervidisset, sese etiam nulli esse suspectum,
196 4, 47 | benivolentiam profert amplius. Sese quoque si oporteat sacramentis
197 4, 47 | accersire jubet; ostium sese servaturum interim pollicens.
198 4, 47 | Adalbero in ipso ostio sese medium fixit, gladium sub
199 4, 47 | partibus favebant, mox profugio sese liberaverunt. Quod etiam
200 4, 49 | regnum Franciae numquam sese repetiturum, contra natos
201 4, 50 | clerici Carnotensis legatum sese, et Richero sancti Remigii
202 4, 54 | Siguinus episcopus non id sese permissurum respondit, ut
203 4, 57 | sacramento, fidem promissam sese umquam violaturum; regum
204 4, 63 | meum per me interrogavi. Sese id fieri velle respondit.
205 4, 64 | ambo tenentur. Nam cum hic sese effecisse asserat, non est
206 4, 70 | rationibus succubuit, et sese reum ac sacerdotio indignum
207 4, 71 | sacro episcoporum conventui sese inferunt; gratias episcopis
208 4, 72 | votum episcoporum omnia sese facturum respondit. Et libellum
209 4, 76 | querit. Ille multum honorem sese habiturum arbitrans, obsides
210 4, 77 | ad resistendum cum Odone sese parat. Quae omnia ad regum
211 4, 77 | proponentes ab obsidione non sese discessuros, donec aut expugnatum
212 4, 79 | Odo respondisse fertur, sese amplius lesum suorum comprehensione,
213 4, 81 | frustratus, etiam in hoc sese cautissimum habebat. Arbitrabatur
214 4, 81 | legatos direxit, per quos sese optime ratiocinari posse
215 4, 81 | quibuscumque suggereret. Sese in nullo regiam majestatem
216 4, 81 | dignitatem, quicumque teneat. Sese etiam justis causis id effecisse,
217 4, 81 | quid piaculi factum est, in sese poenam dedecoris redundasse,
218 4, 82 | haberet. Unde et cessit, sese recedere deliberans, ut
219 4, 85 | facturum, at ut hostes si sese querant et impetant, contra
220 4, 87 | interim in dumetum cum tribus sese recepit, armisque depositis,
221 4, 88 | a rege Rotberto. His ita sese habentibus, Rotbertus rex
222 4, 88 | prohiberi, cum sibi advenientes sese prius offerrent, unde et
223 4, 91 | petit. Si adsint, gratiam sese recompensaturum spondet.
224 4, 91 | constituitur, quo collecti sese conferant. Odo interim suos
225 4, 92 | interitu centum pondo argenti sese impensurum mandat; loco
226 4, 92 | extructum in ejus honore sese eversurum, atque a suis
227 4, 92 | atque a suis evacuaturum; sese quoque ei sponte militaturum,
228 4, 92 | Odoni pro Conano daret, et sese Odonis filio militaturos
229 4, 92 | suorum usus consilio, haec sese excepturum optime mandat,
230 4, 94 | hostem suum, non regem sese impetiisse mandans; nec
231 4, 97 | nullo tunc refragati sunt; sese consilium super hoc quaesituros
232 4, 97 | per legatos indicavere, sese illuc non ituros, eo quod
233 4, 97 | enim qui horum ministrum sese praebuerat, cum delationis
234 4, 107| contempnenti. Huic penae non sese esse obnoxium, cum ipse
235 4, 107| a missarum celebratione sese cessaturum usque in alteram
|