Liber, Paragraphus

1   1, 8 |         advenire arbitratus, suos hortatur stipatores, ut priores animos
2   1, 28|  praecipuos quosque nomine vocans hortatur, ut suae virtutis ac nobilitatis
3   1, 45|   consularem Hagraldum praeficit. Hortatur vero plurimum, ut Dei tantum
4   2, 36| praecipitatum dolens, ne diffidat hortatur, summum sacerdotium sese
5   2, 43|        Dux suos in regis injuriam hortatur. Dux apud suos hanc injuriam
6   3, 76|   contumeliam non ferens, tirones hortatur ut furentem repellant, et
7   4, 46|    spondet, ut a se non deficiant hortatur. Postquam satis colloquii
8   4, 93| pertranseant, hostemque impetant, hortatur atque suadet. Odo suos ut
9   4, 99|        interroga. Si te ad pugnam hortatur, congredere. Si dicit cessandum,