19. Impetus Gisleberti in Germaniam, ejusque ac
suorum fusio. At Gislebertus dux dedecoris injuriam ultum ire volens, omnem Belgicam
lustrat, ac tirones lectissimos in unum cogit, senes tantum emeritos patriae
linquens. Factoque exercitu, Rhenum transmeat, ac patriam solotenus incendiis
ingentibus vastat. Armentorum etiam pecudumque praedam nimiam exercitus
congregat abducitque. Jam vero flumen
ingredi parabat, cum Otto exercitum accelerantibus induxit. Belgici renitentes,
cum Germanis secus fluvium congressi sunt, atque in parte utraque nimium fusi.
Qua die Germanorum victoria aegre sustentata est, et licet innumerabilibus suorum
stratis tamen enituit. Nam Gislebertus dux suorum fusione exercitum defecisse
advertens, fuga periculum evadere nitebatur. In fluentum itaque cum equo
prosilit. Qui cum fluminis pelagus enatare non posset, vi undarum victus
periit, atque sessorem inmersit. Belgicorum vero alii fluvio enecati, alii
ferro caesi, alii capti, nonnulli vero profugio erepti sunt. Ludovicus rex
Gislebertum extinctum comperiens, multam in ejus casu commiserationem habuit.
Atque in Belgicam profectus, ejus uxorem Gerbergam Ottonis sororem conjugio
duxit, eamque secum reginam in regnum coronavit.
|