57. (970.) Nam venerandus Remorum metropolitanus
Adalbero, post eundem annum Romam cum Gerberto petebat, ac Ticini augustum cum
Otrico repperit. A quo etiam magnifice exceptus est, ductusque per Padum classe Ravennam.
Et tempore oportuno, imperatoris jussu,
omnes sapientes qui convenerant, intra palatium collecti sunt. Affuit
praedictus reverendus metropolitanus; affuit et Adso abbas Dervensis, qui cum
ipso metropolitano advenerat; sed et Otricus praesens erat, qui anno superiore
Gerberti reprehensorem sese monstraverat. Numerus quoque scolasticorum non
parvus confluxerat, qui imminentem disputationis litem summopere
praestolabantur. Haerebant etenim, an Otrico, quispiam resistere auderet.
Necnon et augustus hujusmodi certamen habendum callide pertractabat. Nitebatur
autem Gerbertum incautum Otrico opponere, ut si incautus appeteretur, majorem
controversandi animum in contrarium moveret. Otricum vero, multa proponere,
nihilve solvere hortabatur. Atque his omnibus ex ordine considentibus, augustus
eorum medius, sic e sublimi coepit:
|