63. Quod non omnia nomina causarum singulis
dictionibus efferuntur. Gerbertus quoque: Non omnes, inquit, causae, uno valent
nomine proferri. Etenim cum a Platone causa creati mundi non una sed tribus
dictionibus, bona Dei voluntas declarata sit, constat hanc creati mundi causam,
non aliter potuisse proferri. Nam si dixisset voluntatem causam esse mundi, non
id esset consequens; quaelibet enim voluntas, id esse videretur, quod non
procedit. Atque hic Otricus: Si, inquit, Dei voluntatem causam conditi mundi
dixisset, brevius quidem et sufficienter dictum foret, cum numquam nisi bona
fuerit Dei voluntas. Non enim est qui abnuat bonam esse Dei voluntatem. Et
Gerbertus: In hoc, inquit, penitus non contradico. Sed vide; quia constat Deum
substantia solummodo bonum, quamlibet vero creaturam participatione bonam, ad
ejus naturae qualitatem exprimendam, bona additum est, quod id ejus proprium
sit, non etiam cujuslibet creaturae. Tandem quidquid illud sit, id sine dubio
constat, non omnia causarum nomina una dictione proferri posse. Quae enim tibi
umbrae causa videtur? an haec una dictione indicari valet?
|