73. Oratio Ottonis ad suos. Non ab re, viri
clari, huc vos convenisse volui. Virtus vestra suggessit a vobis consilium
expetere, quos et ingenium decorat, et animi virtus informat. Nec dubitavi me
suscepturum a vobis optimi consilii rationem, cum ab animo non excesserit,
quanto animo, quanta virtute in fides hactenus perstitistis. Ante hac, viri
clarissimi, ingenti virtute pro egregiae laudis honore et gloria sategistis,
cum et consilio clari, et bello invicti enituistis. Nunc quoque eadem virtute
nitendum est, ne laudi egregiae turpis infamia succedat. Enitimini ergo pro
viribus, et si quid dedecoris contraxistis, a tanta claritudine amoveatis. Non
vos latet, fugae ignominiam a Lothario nuper nos pertulisse. Quam non solum
bello, sed etiam morte repellere, et vestram claritudinem decet, et tempus
exposcit, facultas etiam persuadet. Si igitur magis imperare quam servire
parati estis, dum aetas viget, animusque valet, hoc facinus ne parvipendatis. Ingenti virtute
efficite ut sitis formidini, quibus ignobiles et vulgus fuistis. Hac sententia,
id fieri omnibus persuasum est.
|