85. Ottonis cum Hugone sessio. Otto gloriam sibi
parare cupiens, ex industria egit, ut omnibus a cubiculo regio emissis, ejus
gladius super sellam plectilem deponeretur, dux etiam solus cum solo episcopo
introduceretur, ut rege latiariter loquente, episcopus latinitatis interpres,
duci quicquid diceretur judicaret. Introgressi
igitur, a rege ingenti favore excepti sunt. Rex injuriarum querelam deponit; et
osculum dans, gratiam sui favoraliter amico impertit. Post multa colloquia de
amicicia habenda, cum rex exiret, gladiumque respiciens peteret, dux paululum a
se discedens se inclinavit ut gladium tolleret, ac post regem ferret; hac enim
causa super sellam relictus fuit, ut dum dux cunctis videntibus gladium ferret,
in posterum etiam portaturum indicaret. Episcopus vero duci consulens,
gladium ab ejus manu rapuit, et ipse deferens post regem incessit. Cujus
prudentiam simul et astutiam rex admiratus, apud suos postea non sine laude
sepius frequentavit. Ducem quoque in plurima amicicia susceptum, cum honore et
pace pene usque ad Alpes deduci fecit.
|