86. Epistola Lotharii ad Chonradum. Lotharius
rex, necnon et Emma regina insidias ubique parabant; et ut in itinere redeuntem
caperent, dolos praetendebant. Igitur Conrado Alemanorum regi epistolam legavit
hunc modum habentem: Lotharius Francorum gratia Dei rex, Conrado Alemannorum
regi quicquid sibi. Amiciciam inter nos a
multo tempore constitutam inviolabiliter conservare semper mihi gratum fuit.
Cujus fructus cum a me multiplex exire valeat, utile duxi quiddam vobis
indicare, et ad votum mihi fieri id petere. Hugonem ducem sciatis me hactenus
pro amico habuisse. Comperto vero quod latenter hostis mihi esset, ab ejus
familiaritate me remotiorem feci. Unde nunc Romam iens, Ottonem adiit, in mei
contumeliam, regnique labem ei plurimum persuasurus. Quapropter summa ope,
summo ingenio nitimini ne evadat. Vale. Exploratores itaque circumquaque
dispositi, per praerupta montium et scopulorum, per viarum exitus, ejus
adventum opperiebantur.
|