10. Postquam Karolus finem querimoniae fecit,
metropolitanus animo immobili persistens, pauca admodum ei respondit: Cum,
inquiens, perjuris et sacrilegis, aliisque nefariis hominibus ipse semper
deditus fueris, nec ab eis adhuc discedere velis, quomodo per tales et cum
talibus ad principatum venire moliris? Ad
haec Karolo respondente, non oportere sese suos deserere, sed potius alios
adquirere, episcopus intra se recogitabat: Cum, inquiens, omnium dignitatum
nunc egens, pravis quibusque annexus est quorum sotietate nullo modo carere
vult, in quantam pernitiem bonorum esset, si electus procederet in faces.
Tandem sine principum consensu se super hoc nihil facturum respondens, ab eo
dimotus est.
|