31. Reprehensio de eodem. Nonnullis tamen quorum
mens purgatior erat nefarium et contra fidei jus id creditum est. Ejus modi enim naturae hominem esse aiebant, ut facile
per sese corrumpatur in se, amplius vero impulsionibus ad flagitium extrinsecus
posse pertrahi. Asserebant quoque ex decretis patrum, et canonum scriptis,
neque invitum ad eucaristiam impellendum, neque eucaristiam perditionis causa
cuiquam offerendam, cum redemptionis gratia et petentibus offerendam, et
invitis negandam credendum sit. Indignum etiam videri panem angelorum et
hominum temere indignis dari, cum ipsa Divinitas et immundos abhorreat, et
puros mira Divinitas et immundos abhorreat, et puros mira parcitate foveat,
juxta quod scriptum est: Spiritus sanctus disciplinae effugiet fictum, et
auferet se a cogitationibus quae sunt sine intellectu, et corripietur a
superveniente iniquitate (Sap. I, 5). Ab episcopis ergo Remorum dioceseos
ordinatus Arnulfus et sacerdotalibus infulis decenter insignitus est. Nec multo
post, a papa Romano missum apostolicae auctoritatis pallium sumpsit.
|