33. Remorum captio. Cujus rei rationem sic fieri
arbitrabatur, ut statueretur tempus, quo primates quot posset, in urbe acsi
aliquid magnum ordinaturus ipse colligeret. Tunc etiam Karolus per noctis
silentia cum exercitu ad portas urbis adveniret. Nec tunc deesset qui exercitui
irruenti portas panderet, juratus secreti fidem. Exercitus intromissus urbem
invaderet, atque sese cum primatibus collectis comprehenderet, vim inferret, ac
ergastulo detruderet. Itaque factum foret, ut et regia potestas infirmaretur,
et patruo virtus dominandi augesceret, nec ipse desertor videretur. Quod et
effectum habuit.
|