43. Arnulfus per ignorantiam Karolum patruum
seducit. Arnulfus Karolum petens Adalberonem magnificat deceptorem nesciens,
valde etiam profuturum asserit, fidemque servaturum testatur. Tandem in eo nil
dubitandum seductus persuadet. Karolus, nepoti favens, sese id facturum
spondet, episcopatum sic redditurum non abnuit. Dum haec apud Karolum fideliter
ordinabantur, Adalbero apud regem de Karolo et Arnulfo urbisque captione
quaerebat. Et cum tecnas supperiores
effunderet, gratulatio inde spesque urbis repetendae non modica erat. Nec multo
post Arnulfus Adalberoni legatos dirigit, Karoli gratiam sibi indultam
liberaliter indicat, atque cum multa ambitione excipiendum in urbem. Honorem quoque
absque mora recepturum. Unde nec moras faceret, sed quantotius adveniret,
largitatem pollicitam experturus.
|