9. Ingo ex mediocribus cum regis signo bellum
ingreditur. Et cum agitaretur quis regium signum efferret, eo quod in tanta
nobilium manu nullus sine vulnere videbatur, idque omnes evitarent, e medio
omnium Ingo prosilit, ac militatum sese offerens, imperterritus dixit: Ego ex
mediocribus regis agaso, si majorum honori non derogatur, signum regium per
hostium acies efferam. Nec fortunam belli ambiguam expavesco, cum semel me
moriturum cognosco. Ad haec Odo rex: Nostro inquit dono, ac principum voluntate
signifer esto. Ille signum excipiens, agmine densato circumseptus incedebat. Factusque
cunei militaris acumen, hostes vibrabundus ingreditur. Precipitantur barbari,
viresque amittunt. At regius exercitus rediens, iterum irrumpit sternitque.
Tertioque adortus fere omnes opprimit. Ex quorum tumultu cum aer densatus,
multo pulvere pinguesceret, Catillus cum paucis per caliginem fuga sese
surripuit, atque in dumetis sese abdidit. Qui cum lateret, a victoribus passim
palantibus repertus atque captus est, suisque qui secum latuerant gladio
transfixis, post spolia direpta Odoni regi oblatus est.
|