10. Tiranni baptismus et interfectio. Utiliter ergo patrata victoria, rex tirannum captum
secum Lemovicas ducit. Ibique ei vitae ac mortis optionem dedit, si
baptizaretur, vitam, sin minus, mortem promittens. Tirannus mox absque
contradictione baptizari petit. Sed dubium an fidei quicquam habuerit. Quia
ergo Pentecostes instabat sollempnitas (Jun. 11), ac episcoporum conventus regi
aderat, ab episcopis ei triduanum indicitur jejunium. Die vero constituta cum
in basilica sancti Marcialis martiris, post episcoporum peracta officia in
sacrum fontem ab ipso rege excipiendus descenderet, jamque trina immersione in
nomine Patris et Filii et Spiritus sancti baptizatus esset, Ingo ante signifer,
gladio educto loetaliter eum transverberat, ac fontem sacratum, vulneris
effusione immaniter cruentat. Rex tantum facinus indignans, principibus
frementibus homicidam rapi ac trucidari jubet. Ille gladio projecto fugiens,
sancti Marcialis aram complexus est; indulgentiam ab rege ac primatibus
postulans, atque loquendi locum multis clamoribus petens. Et jussu regio, de
commisso facinore responsurus sistitur. Orsusque sic ait:
|