18.
Winemari interitus. Interea collectis apud regem episcopis, talia mox
referuntur. Quod etiam omnibus nimium
animi incussit dolorem. Rex ipse in lacrimas dissolutus, de casu pontificis
adeo conquestus est. Episcopi quoque in fratris morte et coepiscopi, multa
commiseratione condoluere. Initoque consilio, Winemarum cum suis complicibus, horribili
anathemate damnant. Qui in brevi deficiens, insanabili ydropis morbo a Deo
percussus est. Ventre itaque turgidus, exterius quidem lento igne, interius
vero immani incendio urebatur. Ingens tumor pedum non deerat. Verenda vermibus
scaturiebant. Crura tumentia ac lucida. Anelitus fetidus. Viscera etiam
paulatim per colum diffluebant. Super haec omnia sitim intollerabilem
sustinebat. Appetitum vero comedendi aliquando habebat, sed cibi illati
fastidium inferebant. Insomnietatem jugem patiebatur. Omnibusque factus
intolerabilis, omnibus horrori habitus est. Itaque amici atque domestici ab eo
dimoti sunt, multo ejus corporis fetore confecti; in tantum ut nullus
medicorum, saltem medendi causa ad eum accedere posset. Quibus omnibus
dissolutus, omni christianitatis communione privatus, a vermibus ex parte jam
consumptus, flagiciosus ac sacrilegus ab hac vita pulsus est.
|