19. Promotio Herivei in episcopatum. Sepulto
vero domno Fulcone metropolitano, Heriveus vir spectabilis et palatinus
episcoporum consensu, et Remensium conibentia in pontificatu regis donatione
succedit. Quorum uterque quanta utilitate, quantaque religione in aecclesia
Remensi floruit, si quis ad plenum dinoscere cupit, legat librum Flodoardi
presbiteri, quem ab urbe condita de ejusdem urbis episcopis uberrime
descripsit. Adepto quoque Heriveus pontificatu, multa fide regem sequebatur,
desertoribus adeo infestus. Erlebaldum Castricensium comitem, qui res sui
episcopii pervaserat, et oppidum quod vocant Macerias obtinebat, more
aecclesiastico prius quidem ut resipiscat ammonet, post vero anathemate damnat
(920). Qui cum sibi nec damnatus satisfaceret, in eum cum multis militum copiis
fertur, oppidumque multa obsidione per quatuor ebdomadas vehementer adurget. Erlebaldus
continuam non ferens impugnationem, clam ab oppido cum aliquot suorum
dilabitur. Qui vero remanserant victi, portis mox patefactis, metropolitano
cedunt. Eisque ejectis, suos ibi deposuit, ac de toto pago Erlebaldum profugum
disturbavit.
|