33. (943.) Wilelmi ducis interfectio. Legati
itaque directi, colloquium petunt et obtinent. Tempus post dies 30 datur. Locus quoque in pago Ambianensi secus fluvium Summam,
ubi est insula Pinchinea conceditur. Negotioque peracto, legati redeunt.
Tempore ergo constituto, Arnulfus terra, Wilelmus aqua in locum destinatum
conveniunt. Ac de amicicia multum, plurimum de fide utrimque servanda collocuti
sunt, atque post nonnullos sermones a se soluti. Arnulfus reditum simulans,
aliquantisper digreditur. Wilelmus vero ad classem rediit. Naviculamque
ingressus dum per pelagus navigaret, a conjuratis multo strepitu inclamatus,
proram obvertit. Remigansque ad litus, quid vellent sciscitaturus, redit. Illi
mox quiddam praeocissimum se deferre asserunt, quod a domino suo oblivione
suppressum fuit. Dux navicula litori apulsa, illos excipit, a quibus etiam mox
gladiis eductis interimitur. Duobus quoque puberibus qui cum eo inermes
aderant, et nauta sauciatis, a navicula facinorosi exiliunt, ac post conscium
dominum in fugam feruntur. Qui autem jam per pelagus navigabant, conversi litus
relictum repetunt, ac dominum interemptum, duosque puberes et nautam sauciatos
inveniunt. Sumptumque domini corpus lamentabili obsequio sepulturae deportant.
|