58. Allocutio augusti Ottonis in conventu
sapientium pro emendatione figurae. Humanam, inquiens, ut arbitror scientiam,
crebra meditatio vel exercitatio reddit meliorem, quotiens rerum materia
competenter ordinata, sermonibus exquisitis, per quoslibet sapientes effertur.
Nam cum per otium sepissime torpemus, si aliquorum pulsemur questionibus, ad
utillimam mox meditationem incitamur. Hinc scientia rerum a doctissimis elicita
est. Hinc est quod ab eis prolata, libris tradita sunt, nobisque ad boni
exercicii gloriam, derelicta. Afficiamur igitur et nos aliquibus objectis, quibus et
animus excellentior ad intelligentiae certiora ducatur. Et eia inquam, jam nunc
revolvamus, figuram illam de philosophiae partibus, quae nobis anno superiore
monstrata est. Omnes diligentissime eam advertant; dicantque singuli quid in
ea, aut contra eam sentiant. Si nullius
extrinsecus indiget, vestra omnium roboretur approbatione. Si vero corrigenda
videbitur, sapientium sententiis, aut improbetur, aut ad normam redigatur.
Coramque deferatur jam nunc videnda. Tunc Otricus eam in aperto proferens, a
Gerberto sic ordinatam, et a suis auditoribus exceptam scriptamque respondit;
et sic domno augusto legendam porrexit. Quae perlecta, ad Gerbertum delata est.
Qui diligenter eam percurrens, in parte approbat, et in parte vituperat,
simulque non sic eam sese ordinasse asseruit.
|