Cap. Par.
1 4, 2 | fine, Cum tradiderit regnum deo et patri. oportet enim eum
2 5, 7 | ergo plenius hoc agitur in deo cuius tu quoque imago et
3 7, 1 | perfecta sermonis, dum ex deo procedit; conditus ab eo
4 7, 1 | unigenitus, ut solus ex deo genitus, proprie de vulva
5 7, 5 | et ita capiat secundus a deo constitutus duos efficere,
6 7, 6 | incorporale? at ego nihil dico de deo inane et vacuum prodire
7 7, 8 | existimavit esse se aequalem deo. in qua effigie dei? utique
8 7, 9 | suam formam per quae sali deo visibilia sunt, quanto magis
9 8, 4 | quis enim scit quae sint in deo nisi spiritus qui in ipso,
10 8, 5 | discernitur, sicut nec a deo sermo. ~
11 8, 7 | tertius enim est spiritus a deo et filio, sicut tertius
12 10, 7 | 7. sed nihil deo difficile. quis hoc nesciat?
13 10, 7 | inquiunt, difficile non fuit deo ipsum se et patrem et filium
14 10, 7 | contra naturam difficile deo non fuit, sicut nec virginem. ~
15 10, 8 | 8. plane nihil deo difficile: sed si tam abrupte
16 10, 8 | sententia utamur, quidvis de deo confingere poterimus quasi
17 10, 8 | erit aliquid et difficile deo, id scilicet quodcunque
18 11, 2 | sicut ego profero dictum a deo, Eructavit cor meum sermonem
19 11, 4 | perversitas neque fallacia deo congruat, ut cum ipse esset
20 13, 2 | loquitur, et unctum deum a deo, affirmat et hic duos deos +
21 15, 2 | confirmat et apostolus de deo Quem nemo vidit hominum,
22 15, 5 | sed apud deum, quia ex deo deus, quia cum patre apud
23 15, 8 | immortali invisibili soli deo; ut et contraria ipsi filio
24 16, 1 | filium facta sed et quae a deo exinde gesta sunt. pater
25 16, 4 | haeretici adprehendunt quasi deo indigna ad destructionem
26 18, 5 | pater procurabat, ne ab alio deo Christus venisse credatur
27 19, 2 | quis enim scit quae sunt in deo nisi spiritus qui in ipso
28 19, 3 | dicat omnia per sermonem a deo facta esse et sine eo nihil
29 21, 9 | deum diceret, aequans se deo. ~
30 22, 6 | vobis locutum quam audivit a deo: et, Si deus esset pater
31 22, 6 | dilexissetis me; ego enim ex deo exivi et veni (et tamen
32 23, 10| tradita a patre esse, et se ex deo esse et ad deum vadere. ~
33 24, 5 | 5. quare? quia, Ego ex deo exivi et veni; et, Ego sum
34 26, 6 | deus et sermo deus, quia ex deo, non tamen ipse ex quo est.
35 28, 5 | esse Christum, contra de deo natura omnem qui crediderit
36 28, 6 | Romanos scribit, gratias agit deo per dominum nostrum Iesum
37 29, 6 | separatur a filio, non a deo. nam et fluvius si aliqua
38 29, 7 | quando nec nos pati pro deo possumus nisi spiritus dei
39 31, 3 | in illo manet et ipse in deo. nos credimus testimonio
|