Cap.  Par.

 1  3, 2|                             2. Monarchiam, inquiunt, tenemus et ita
 2  3, 2|     illos tam bene intellegere monarchiam quam enuntiant; sed monarchiam
 3  3, 2| monarchiam quam enuntiant; sed monarchiam sonare student Latini, oi0konomi/
 4  3, 2|  utriusque linguae praecerpsi, monarchiam nihil aliud significare
 5  3, 2|         non tamen praescribere monarchiam ideo quia unius sit eum
 6  3, 2|        sibi filium fecisse aut monarchiam suam non per quos velit
 7  3, 2|      esse, ita singularem, ita monarchiam, ut non etiam per alias
 8  3, 3|       non statim dividi eam et monarchiam esse desinere si particeps
 9  3, 3|      et dum illius est proinde monarchiam esse quae a duobus tam unitis
10  4, 1|       possum de fide destruere monarchiam quam a patre filio traditam
11  4, 2|         vide ergo ne tu potius monarchiam destruas, qui dispositionem
12 10, 6|       est filius non erit. sic monarchiam tenent qui nec patrem nec
13 27, 2|       et pater Christus. talem monarchiam apud Valentinum fortasse