Cap.  Par.

  1  1, 1 |        baptisma Ioannis temptans ut filium dei adgressus est, certus
  2  1, 1 |           dei adgressus est, certus filium deum habere vel ex ipsis
  3  2, 1 |           ea natum hominem et deum, filium hominis et filium dei, et
  4  2, 1 |             deum, filium hominis et filium dei, et cognominatum Iesum
  5  2, 1 |            qui credunt in patrem et filium et spiritum sanctum. ~
  6  2, 3 |        ipsum eundemque et patrem et filium et spiritum sanctum dicat: ~.~
  7  2, 4 |             tres dirigens patrem et filium et spiritum, tres autem
  8  3, 2 |         unius sit eum cuius sit aut filium non habere aut ipsum se
  9  3, 2 |            habere aut ipsum se sibi filium fecisse aut monarchiam suam
 10  3, 3 | principaliter a quo communicatur in filium, et dum illius est proinde
 11  4, 1 |                      1. Ceterum qui filium non aliunde deduco, sed
 12  4, 1 |       aliunde puto quam a patre per filium. ~
 13  4, 3 |        igitur non obesse monarchiae filium, etsi hodie apud filium
 14  4, 3 |             filium, etsi hodie apud filium est, quia et in suo statu
 15  4, 3 |            et in suo statu est apud filium et cum suo state restituetur
 16  4, 3 |            hoc nomine destruet <si> filium admittat cui et traditam
 17  4, 4 |           potuimus iam et patrem et filium ostendisse duos esse, praeterquam
 18  5, 1 |           principio deus fecit sibi filium. hoc ut firmum non sit alia
 19  7, 5 |            duos efficere, patrem et filium, deum et sermonem: ~
 20  7, 9 |         nomen filii vindico, et dam filium agnosco secundum a patre
 21  8, 5 |      unitatis, qua prolatum dicimus filium a patre sed non separatum.
 22  8, 5 |           prodeunt. nec dubitaverim filium licere et radicis fruticem
 23  8, 6 |            sermonem eius, patrem et filium ipsius: nam et radix et
 24  9, 1 |  inseparatos ab alterutro patrem et filium et spiritum testor, tene
 25  9, 1 |          alium esse patrem et alium filium et alium spiritum (male
 26  9, 1 |           dico cum eundem patrem et filium et spiritum contendunt,
 27  9, 1 |             tamen diversitate alium filium a patre sed distributione,
 28  9, 3 |        quomodo et nos a patre alium filium, ut tertium gradum ostenderet
 29 10, 1 |          volunt. ipse se, inquiunt, filium sibi fecit. ~
 30 10, 2 |                     2. atquin pater filium facit et patrem filius:
 31 10, 2 |           possunt, ut pater se sibi filium faciat et filius se sibi
 32 10, 3 |            habeat necesse est pater filium ut pater sit, et filius
 33 10, 3 |              sic etiam ut pater sim filium habeo, non ipse mihi ero
 34 10, 4 |          habuero tunc ero, pater si filium habeam, filius ero si patrem.
 35 10, 4 |            quia ipse ero pater, nec filium quia ipse ero filius. in
 36 10, 4 |             et pater, iam non habeo filium sed ipse sum filius. non
 37 10, 4 |           filius. non habendo autem filium dum ipse sum filius, quomodo
 38 10, 4 |      quomodo pater ero? habere enim filium debeo ut pater sim: non
 39 10, 4 |          patrem non habeo qui facit filium.~
 40 10, 5 |            non ergo ero pater, quia filium non habeo qui facit patrem. ~
 41 10, 6 |          pater non sit qui scilicet filium non habet, et filius non
 42 10, 6 |           tenent qui nec patrem nec filium continent. ~
 43 10, 7 |           deo ipsum se et patrem et filium facere adversus traditam
 44 10, 9 |           si voluit semetipsum sibi filium facere potuit, et quia si
 45 11, 1 |             nos probamus illum sibi filium fecisse sermonem suum. si
 46 11, 1 |      fecisse sermonem suum. si enim filium nominat, filius autem non
 47 11, 1 |          qui eundem patrem dicis et filium, eundem et protulisse ex
 48 11, 2 |           est sic scripturas eundem filium et patrem ostendere quemadmodum
 49 11, 3 |         credam ipsum esse patrem et filium, ostende sic pronuntiatum
 50 11, 3 |         simpliciter se et patrem et filium pronuntiasset? ~
 51 11, 7 |          Christi personam sustinent filium ad patrem, id est Christum
 52 11, 10|             a patre de filio vel ad filium, nunc a filio de patre vel
 53 12, 2 |       interpretantur, quia nec ipsi filium agnoscunt? an quia ipse
 54 13, 3 |           dominum patrem et dominum filium intellegi vellet. ~
 55 13, 4 |      dominum non sustinebant dei se filium ostendentem ne eum dominum
 56 13, 5 |         quidem definimus, patrem et filium, et iam tres cum spiritu
 57 13, 10|       sermonem eius, quam patrem et filium. ~ ~
 58 14, 1 |             vindicantibus patrem et filium, quae invisibilem deum determinavit.
 59 14, 3 |          maiestatis, visibilem vero filium agnoscamus pro modulo derivationis,
 60 14, 4 |         diverso volet aliquis etiam filium invsibilem contendere, ut
 61 14, 4 |         eundem confirmare patrem et filium.~
 62 14, 5 |            quomodo eundem patrem et filium, quoniam et paulo supra,
 63 14, 6 |     visibilitate. dicimus enim . et filium suo nomine eatenus invisibilem,
 64 14, 7 |      visione et somnio deum (id est filium dei) visum tam prophetis
 65 15, 1 | interpretationis, ne, quodcunque in filium reputo in patrem proinde
 66 15, 6 |         inter invisibilem patrem et filium visibilem superdicit ex
 67 15, 7 |      ostendit et ipse visibilem dei filium, id est sermonem dei, quia
 68 15, 9 |             perficit. sic omnia per filium facta sunt et sine illo
 69 16, 1 |          putes sola opera mundi per filium facta sed et quae a deo
 70 16, 1 |              pater enim qui diligit filium et omnia tradidit in sinu
 71 16, 3 |              ut facilius crederemus filium dei descendisse in saeculum <
 72 16, 4 |       creatoris, ignorantes haec in filium competisse qui etiam passiones
 73 16, 5 |         alius qui coronabat, utique filium pater? ~
 74 17, 1 |           divinae dispositionis per filium decucurrisse, ipsum credunt
 75 17, 1 |             id est patrem, quae per filium gesta sunt. filium in patris,
 76 17, 1 |         quae per filium gesta sunt. filium in patris, dicente ipso
 77 17, 2 |          docent, haec dicimus et in filium compatisse, et in his filium
 78 17, 2 |        filium compatisse, et in his filium venisse et in his semper
 79 18, 2 |       statuit et cum duos patrem et filium ostendit, et sufficit sibi.
 80 18, 2 |         ostendit, et sufficit sibi. filium nominari ab ea constat:
 81 18, 2 |         enim desinit esse qui habet filium ipse unicus, suo scilicet
 82 18, 3 |              quod ipse inferens non filium negat sed alium deum: ceterum
 83 18, 3 |  divinitatis expellat, habens tamen filium, quanto individuum et inseparatum
 84 18, 4 |       filius meus: alium enim etiam filium fecisset quem de aliis excepisset.
 85 19, 2 |       Praeter sophiam autem Praeter filium dicit, qui est Christus
 86 19, 4 |                       4. ita si per filium omnia, caelum quoque per
 87 19, 4 |            omnia, caelum quoque per filium extendens non solus extendit,
 88 19, 5 |                              5. ita filium subiungens ipse interpretator
 89 19, 5 |             sunt facta, competit et filium solum extendisse caelum
 90 19, 7 |       propterea eundem et patrem et filium credendum putaverunt ut
 91 19, 7 |          qui, cum sit unus habet et filium, aeque et ipsum eisdem scripturis
 92 19, 7 |         scripturis comprehensum. si filium nolunt secundum a patre
 93 19, 8 |           individuum et inseparatum filium a patre pronuntiamus, nec
 94 21, 5 |           quem Petrus agnoverat dei filium, et patris qui in caelis,
 95 21, 5 |          quod Petrus agnoverat, dei filium Christum. ~
 96 21, 6 |              dilexit deus mundum ut filium suum unicum dederit, in
 97 21, 6 |         rursus, Non enim misit deus filium suum in mundum ut iudicet
 98 21, 7 |              Pater, inquit, dilexit filium et omnia tradidit in manu
 99 21, 7 |          manu eius; qui credidit in filium habet vitam aeternam; qui
100 21, 8 |       Messiam qui dicitur Christus, filium utique se, non patrem, demonstravit,
101 21, 10|           facit: pater enim diligit filium, et omnia demonstravit illi
102 21, 10|           filio, uti omnes honorent filium sicut honorant patrem: qui
103 21, 10|             patrem: qui non honorat filium, non honorat patrem qui
104 21, 10|              non honorat patrem qui filium misit. ~
105 21, 14|      confirmat retro non patrem sed filium fuisse qui videbatur et
106 21, 17|         patris esse uti qui viderit filium et crediderit in eum vitam
107 22, 7 |      laetatus est, nempe demonstrat filium Abrahae retro visum, non
108 22, 7 |      luminum, Tu, inquit, credis in filium dei? et interroganti quis
109 22, 7 |          ipse se demonstrans utique filium demonstravit quem credendum
110 22, 11|           ad dilectionem patris qui filium diligit, et ad obsequium
111 22, 12|            et pater unum sumus, qua filium dei deum ostendens, non
112 22, 13|   intellegimus unum esse patrem <et filium>, adeo totum hoc perseverabat
113 23, 1 |              Post haec autem Martha filium dei eum confessa non magis
114 23, 4 |           nisi quot et voces? habes filium in terris, habes patrem
115 23, 4 |     consistere, sed vi et potestate filium quoque, ut individuum, cum
116 23, 4 |         ipsa oeconomia pater voluit filium in terris haberi, se vero
117 23, 5 |                        5. minoravit filium modico citra angelos ad
118 23, 6 |         mendacem facis et patrem et filium? si aut pater de caelis
119 23, 6 |             de caelis loquebatur ad filium cum ipse esset filius apud
120 23, 7 |          credant et hi et patrem et filium in suis, quemque nominibus
121 23, 8 |       credit qui me misit, quia per filium in patrem creditur et auctoritas
122 23, 12|            semetipso - id est pater filium, quem in semetipso habens
123 24, 2 |      oportet. quasi patrem an quasi filium? si quasi patrem, doceat
124 24, 3 |       veteres Christum dei et novae filium dei praefiniunt. hoc et
125 24, 3 |          ipso patre coram de caelis filium profitente et filium glorificante:
126 24, 3 |         caelis filium profitente et filium glorificante: Hic est filius
127 24, 4 |        conversatum ignoraverant sed filium: et dominus, eum se ignorati
128 24, 4 |       tempore exprobraverat, id est filium. et apparere iam potest
129 24, 7 |            denique si patrem eundem filium vellet intellegi dicendo,
130 24, 7 |     voluerat intellegi, se scilicet filium esse? porro dicendo, Non
131 24, 7 |            se voluit, qui semper se filium et a patre venisse profitebatur. ~
132 25, 2 |        fratres meos (quin et in hoc filium ostendit, filios enim appellasset
133 25, 4 |              inquit, Iesum Christum filium dei? igitur quaecunque ex
134 25, 4 |             Iesum, Christum, sed ut filium. ~ ~
135 26, 2 |           ab ipso annuntiari angelo filium dei determinatum: Spiritus
136 26, 9 |           filio affirmat, et patris filium confessurum confessores
137 26, 9 |             tinguerent in patrem et filium et spiritum sanctum, non
138 27, 1 |     utrumque distinguant, patrem et filium, dicentes filium carnem
139 27, 1 |          patrem et filium, dicentes filium carnem esse, id est hominem
140 27, 2 |      eundemque contendunt patrem et filium iam incipiunt dividere illos
141 27, 10|           patris: certe usquequaque filium dei et filium hominis, cum
142 27, 10|           usquequaque filium dei et filium hominis, cum deum et hominem
143 27, 14|         parte qua spiritus erat dei filium pronuntiavit, servans carni
144 27, 14|         pronuntiavit, servans carni filium hominis dici. ~
145 27, 15|         confirmavit. novissime, qui filium dei carnem interpretaris,
146 28, 1 |             sacramento, aeque Iesum filium dei diceres, vestitum vero
147 28, 2 |           civitate adversus sanctum filium tuum quem unxisti; Herodes
148 28, 3 |                           3. ita et filium dei Iesum contestati sunt
149 28, 3 |            Iesum contestati sunt et filium a patre unctum: ergo Iesus
150 28, 3 |           unctus est, non pater qui filium unxit. ~
151 28, 7 |      dominum nostrum Iesum Christum filium patris, et Iesum ipsum esse
152 28, 7 |            altero quoque nomine dei filium.~
153 29, 1 |      blasphemia. sufficiat Christum filium dei mortuum dici, et hoc
154 29, 2 |            qua carnem et hominem et filium hominis, non qua spiritum
155 29, 2 |         spiritum et sermonem et dei filium. dicendo denique, Christus
156 29, 3 |            ratione dicentes qua vos filium non blasphemamus in dominum
157 29, 3 |           crucifixi quae ex lege in filium competit, quia Christus
158 29, 5 |           concedentes iam patrem et filium duos esse, si filius sic
159 30, 1 |            pater passus non est qui filium dereliquit: aut si pater
160 30, 2 |             deum ostenderet qui sic filium dereliquit dum hominem eius
161 30, 4 |          ceterum non reliquit pater filium, in cuius manibus filius
162 31, 1 |            sic unum deum credere ut filium adnumerare ei nolis et post
163 31, 1 |         adnumerare ei nolis et post filium spiritum. quid enim erit
164 31, 2 |            nove unus crederetur per filium et spiritum, ut coram iam
165 31, 2 |      cognosceretur qui et retro per filium et spiritum praedicatus
166 31, 3 |   antichristi, qui negant patrem et filium: negant enim patrem dum
167 31, 3 |       negant enim patrem dum eundem filium dicunt, et negant filium
168 31, 3 |            filium dicunt, et negant filium dum eundem patrem credunt,
169 31, 3 |           confessus fuerit Christum filium dei, non patrem, deus in
170 31, 3 |      testatus est de filio suo: Qui filium non habet, nec vitam habet.
171 31, 3 |        vitam habet. non habet autem filium qui eum alium quam filium
172 31, 3 |           filium qui eum alium quam filium credit. ~