19-dexte | dic-maior | male-quemq | querc-vulva
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1002 9, 1 | filium et alium spiritum (male accepit idiotes quisque
1003 29, 4 | Christum crucifixum, non maledicimus illum sed maledictum legis
1004 29, 3 | quia Christus pro nobis maledictio factus est, non pater, Christum
1005 29, 3 | sed et quia crucifixum. maledictione enim crucifixi quae ex lege
1006 29, 4 | non maledicimus illum sed maledictum legis referimus, quia nec
1007 26, 9 | aliquot servos et occisi a malis rusticis et a patre defensi,
1008 26, 9 | promissionem patris, et novissime mandans ut tinguerent in patrem
1009 23, 9 | me misit pater ipse mihi mandatum dedit quid dicam et quid
1010 8, 3 | audivit et vidit, et quae mandatus est a patre ea et loquitur,
1011 1, 2 | scriptum est enim quod mandavit angelis suis super te, utique
1012 21, 7 | videbit deum sed ira dei manebit super eum. ~
1013 24, 8 | 8. igitur et manifestam fecit duarum personarum
1014 17, 2 | et sic ea in se hominibus manifestasse. ~
1015 27, 7 | intellegatur dum fit in carne et manifestatur et videtur et contrectatur
1016 13, 7 | pater per ipsum plenius manifestatus, redactum est iam nomen
1017 17, 1 | ipsum patrem, Nomen tuum manifestavi hominibus; condicente etiam
1018 24, 7 | exaggeravit, si non illud manifestavit quod voluerat intellegi,
1019 27, 1 | 1. Et quid ego in tam manifestis morabor, cum ea aggredi
1020 15, 5 | oculis nostris vidimus, et manus nostrae contrectaverunt
1021 3, 6 | infertur adversus creatorem cum Marcione, cum plures secundum Valentinos
1022 16, 6 | scripta, quem isti in vulvam Mariae deducunt et in Pilati tribunal
1023 14, 6 | modo quo dicit ad Aaron et Mariam, Etsi fuerit prophetes in
1024 10, 3 | aliud esse: verbi gratia, ut maritus sim habeam oportet uxorem,
1025 23, 1 | 1. Post haec autem Martha filium dei eum confessa
1026 13, 8 | extinxissemus faces nostras etiam ad martyria timidiores, quibus evadendi
1027 1, 4 | inquietus, insuper de iactatione martyrii inflatus ob solum et simplex
1028 22, 11 | significatio videtur. adhuc cum duo masculini generis unum dicit neutrali
1029 13, 6 | eius obumbraretur quae in materiam fidei prospecta atque dispensata
1030 8, 7 | ex radio: nihil tamen a matrice alienatur a qua proprietates
1031 1, 3 | exprobrabit dicens, Viderit Matthaeus et Lucas; ceterum ego ad
1032 1, 5 | prophetias Montani, Priscae, Maximillae, et ex ea agnitione pacem
1033 | meae
1034 3, 5 | alienorum> a substantia patris? membra et pignora et instrumenta
1035 24, 6 | Philippus didicerat in lege et meminisse debuerat - Deum nemo videbit
1036 26, 4 | spiritum quoque intellegimus in mentione sermonis, ita et hic sermonem
1037 11, 4 | unum tamen veritus est, mentiri veritatis auctorem semetipsum
1038 22, 1 | utique non pater sed filius, Meque scitis, inquit, <et scitis>
1039 2, 3 | maxime haec quae se existimat meram veritatem possidere dum
1040 22, 12 | ostendisse, quorum nihil lapidari mereretur. et ne putarent ideo se
1041 21, 8 | Samaritidi ostendit? si Messiam qui dicitur Christus, filium
1042 10, 8 | volandum instruxisse, quod et milvis praestitit: non tamen quia
1043 10, 8 | extinxit. oportebat enim et milvos esse et haereticos, oportebat
1044 22, 12 | credere; si vero facio et mini credere non vultis, vel
1045 19, 5 | solus operationi patris ministravit. ~
1046 12, 3 | sanctificaturus hominem, quasi cum ministris et arbitris ex unitate trinitatis
1047 16, 5 | scriptura alium dicat ab alio minoratum, non ipsum a semetipso.
1048 23, 5 | 5. minoravit filium modico citra angelos
1049 14, 10 | unitate scilicet pronuntiavit. mira res plane an facies filii
1050 22, 1 | doctrinam dicit ad quam mirabantur? suam an patris? aeque ambigentibus
1051 21, 10 | demonstrabit illi, ut vos miremini; quomodo enim <pater> suscitat
1052 5, 4 | deus nondum sermonem suum miserat, proinde eum cum ipsa et
1053 23, 1 | dixi, ut credant quod tu me miseris.~
1054 22, 2 | Quia ipse sum, et, Ipse me misi, sed, Ille me misit. item
1055 22, 2 | Ille me misit. item cum misissent ad invadendum eum pharisaei,
1056 26, 9 | filii, non patris, in vineam missi post aliquot servos et occisi
1057 2, 1 | quo factum est nihil: hunc missum a patre in virginem et ex
1058 9, 3 | patrem et alium advocatum mittet vobis, spiritum veritatis.
1059 9, 2 | generatur, dum alius qui mittit alius qui mittitur, dum
1060 9, 2 | alius qui mittit alius qui mittitur, dum alius qui facit alius
1061 27, 8 | duabus, ex carne et spiritu, mixtura quaedam, ut electrum ex
1062 23, 5 | 5. minoravit filium modico citra angelos ad terram
1063 29, 1 | scripturarum auctoritate molliret et scandalum auditori everteret. ~
1064 10, 1 | alter, quod vanissimi isti monarchiani volunt. ipse se, inquiunt,
1065 1, 5 | agnoscentem iam prophetias Montani, Priscae, Maximillae, et
1066 14, 7 | postea adimpletum est in montis secessu, sicut legimus in
1067 16, 6 | tribunal imponunt et in monumento Ioseph reconcludunt. ~
1068 27, 1 | quid ego in tam manifestis morabor, cum ea aggredi debeam de
1069 30, 4 | filio. filius igitur et moritur et resuscitatur a patre
1070 15, 8 | vidissent <essent> credo morituri ibidem: deum enim nemo videbit
1071 29, 2 | immortalem esse divinam, ut mortalem quae humana sit, apparet
1072 28, 13 | Christum, suscitaturus [est] et mortalia corpora nostra, tanquam
1073 27, 13 | immortalis fuisset aut sermo mortalis. sed quia substantiae ambae
1074 15, 8 | ipsi filio adscriberemus, mortalitatem accessibilitatem. quem mortuum
1075 25, 2 | resurrectionem et devictae gloriam mortis, exposita necessitate omnis
1076 23, 1 | suscitandum fratrem eius a mortuis ad caelum et ad patrem dominus
1077 5, 5 | sermone ad omnem cogitatus tui motum, ad omnem sensus tui pulsum. ~
1078 | multa
1079 11, 6 | item in alio: Domine quid multiplicati sunt qui comprimunt me? ~
1080 13, 7 | unionem: ut, quia nationes a multitudine idolorum transirent ad unicum
1081 18, 3 | definitionem earum pertinere ut multitudinem falsorum deorum unio divinitatis
1082 12, 5 | hunc mundum, et per illum mundialis quoque lux. exinde autem
1083 13, 8 | 8. nam et lacere in mundo Christianos oportebat ut
1084 2, 3 | propter instructionem et munitionem quorundam dandus est etiam
1085 30, 5 | interim acceptum a patre munus effudit spiritum sanctum,
1086 27, 8 | caro, dum alterum altero mutatur et tertium quid efficitur. ~
1087 26, 7 | in virginem, quod de ea nascitur filius dei est. ~
1088 27, 4 | filius dei: caro itaque nata est, caro itaque erit filius
1089 21, 4 | sensisse illos confirmat, Nathanaeli quidem respondens, Quia
1090 7, 1 | deus, Fiat lux. haec est nativitas perfecta sermonis, dum ex
1091 26, 2 | evangelia non interponam quae nativitate dominica fidem confirmant,
1092 16, 4 | esuriem et lacrimas et ipsam nativitatem ipsamque mortem erat subiturus,
1093 11, 6 | annuntiem brachium tuum nativitati universae venturae. item
1094 28, 5 | Christum, contra de deo natura omnem qui crediderit Iesum
1095 10, 7 | et sterilem parere contra naturam difficile deo non fuit,
1096 1, 2 | te manibus suis tollant necubi ad lapidem pedem tuum offendas. ~
1097 2, 2 | priores quosque haereticos nedum ante Praxean hesternum,
1098 13, 4 | caelo a domino. haec aut nega scripta, aut quis es ut
1099 14, 5 | supra, antequam faciem Moysi negasset, scriptum sit dominum ad
1100 26, 9 | confessores et negaturum negatores suos apud patrem, inducens
1101 14, 8 | facies dei cuius conspectus negatur? si erat quae visa est -
1102 26, 9 | confessurum confessores et negaturum negatores suos apud patrem,
1103 28, 5 | etiam mendacem notat eum qui negaverit Iesum esse Christum, contra
1104 1, 5 | charismatum concessare. ita duo negotia diaboli Praxeas Romae procuravit,
1105 13, 2 | tu enim es deus noster et nesciebamus, deus Israelis. et hic enim
1106 16, 4 | interrogans Adam quasi nesciens, Ubi es, Adam? paenitens
1107 7, 6 | intellegibilis auditu, ceterum vacuum nescio quid et inane et incorporale?
1108 22, 11 | masculini generis unum dicit neutrali verbo - quod non pertinet
1109 27, 14 | 14. disce igitur cum Nicodemo quia quod in carne natum
1110 21, 6 | appellat, ut filius. cum ad Nicodemum dicit, Ita, inquit, dilexit
1111 16, 6 | orbem manu adprehendit velut nidum, cui caelum thronus et terra
1112 2, 4 | substantiae scilicet unitatem, et nihilo minus custodiatur oikonomiaj
1113 25, 4 | definitivam evangelii sententiam niteris: non ideo enim scripta sunt
1114 | Nobiscum
1115 16, 6 | et arcam post introitum Noe clauserit, et apud Abraham
1116 20, 1 | sententiam suam excerpent, cetera nolentes intueri quae et ipsa regulam
1117 31, 1 | ut filium adnumerare ei nolis et post filium spiritum.
1118 22, 12 | facio opera patris mei, nolite credere; si vero facio et
1119 10, 9 | velle est, et non posse nolle: quod autem voluit, et potuit
1120 10, 8 | quia non potuerit sed quia noluerit. ~
1121 24, 3 | ab illis omni hora patrem nominabat et patrem praeferebat et
1122 13, 9 | apostolum sequar ut si pariter nominandi fuerint pater et filius
1123 13, 8 | deum et dominum colentes et nominantes. ceterum si ex conscientia
1124 13, 8 | convenire deos et dominos nominaremus, extinxissemus faces nostras
1125 18, 2 | et sufficit sibi. filium nominari ab ea constat: salvo enim
1126 18, 4 | 4. atquin si nominasset illum separasset, ita dicens,
1127 11, 1 | sermonem suum. si enim filium nominat, filius autem non alius
1128 18, 3 | patre reputandum etsi non nominatum. ~
1129 13, 9 | et Iesum Christum dominum nominem. solum autem Christum potero
1130 28, 1 | nec ipsam vim inspicias nominis huius, si tamen nomen est
1131 8, 2 | nesciat; denique desiderat nosse nec potest, immo et paene
1132 | noster
1133 | nostram
1134 12, 3 | pronuntiavit Faciamus et Nostrani et Nobis. cum quibus enim
1135 13, 8 | nominaremus, extinxissemus faces nostras etiam ad martyria timidiores,
1136 | nostri
1137 5, 3 | ideoque iam in usu est nostrorum per simplicitatem interpretationis
1138 26, 9 | horam ultimam soli patri notam, disponens regnum discipulis
1139 28, 5 | Ioannes autem etiam mendacem notat eum qui negaverit Iesum
1140 31, 2 | 2. sic deus voluit novare sacramentum ut nove unus
1141 31, 2 | voluit novare sacramentum ut nove unus crederetur per filium
1142 2, 2 | omnium haereticorum quam ipsa novellitas Praxeae hesterni. quo peraeque
1143 24, 1 | quo eas, et quomodo viam novimus? et Iesus, Ego sum via,
1144 22, 10 | significationem; dehinc in novissimo, Sumus, non ex unius esse
1145 15, 1 | veteris non expediam, de novo testamento sumam confirmationem
1146 10, 1 | et neque dies eadem et nox neque pater idem et filius,
1147 30, 5 | venturus est rursus super nubes caeli talis qualis et ascendit.
1148 6, 2 | super ventos quae sursum nubila, et quomodo tutos ponebat
1149 14, 9 | patrem? quis enim pater? num facies erit filii, nomine
1150 13, 10 | et indivisae substantiae numerabo quam deum et sermonem eius,
1151 3, 5 | patitur in tot angelorum numero et quidem tam <alienorum>
1152 12, 2 | solus et singularis esset numerose loqueretur. aut numquid
1153 12, 1 | 1. Si te adhuc numerus scandalizat trinitatis quasi
1154 | ob
1155 27, 1 | obumbrare quaerunt? undique enim obducti distinctione patris et filii,
1156 4, 3 | 3. videmus igitur non obesse monarchiae filium, etsi
1157 30, 4 | denique posuit, et statim obiit: spirito enim manente in
1158 6, 2 | gaudebat; cottidie autem oblectabar in persona ipsius. ~
1159 22, 11 | filii qui voluntati patris obsequitur - Unum sumus, dicens, ego
1160 22, 11 | qui filium diligit, et ad obsequium filii qui voluntati patris
1161 9, 3 | filio, propter oeconomiae observationem. ~
1162 8, 7 | decurrens et monarchiae nihil obstrepit et oeconomiae statum protegit. ~
1163 27, 1 | debeam de quibus manifesta obumbrare quaerunt? undique enim obducti
1164 13, 6 | et tota oeconomia eius obumbraretur quae in materiam fidei prospecta
1165 13, 8 | evadendi quaque pateret occasio iurantibus statim per deos
1166 22, 6 | quidam arripiunt huius dicti occasionem exivit autem a patre ut
1167 14, 8 | facies quae si videatur occidit. ~
1168 26, 9 | missi post aliquot servos et occisi a malis rusticis et a patre
1169 5, 5 | hoc ipsum agi intra te, occurrente ea tibi cum sermone ad omnem
1170 27, 13 | et operae et exitus sui occurrerunt.~
1171 13, 1 | dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem, propterea unxit
1172 1, 2 | necubi ad lapidem pedem tuum offendas. ~
1173 21, 18 | multi et apostolis suis offert si velint discedere et ipsi,
1174 3, 2 | administretur quas ipsa prospexerit officiales sibi: ~
1175 2, 4 | nihilo minus custodiatur oikonomiaj sacramentum quae unitatem
1176 29, 1 | nam et apostolus, non sine onere pronuntians Christum mortuum,
1177 27, 13 | distincte agebant, ideo illis et operae et exitus sui occurrerunt.~
1178 26, 4 | substantia est sermonis et sermo operatio spiritus, et duo unum sunt. ~
1179 19, 5 | extendisse caelum quia solus operationi patris ministravit. ~
1180 17, 1 | et visum et congressum et operatum, et sitim et esuriem passum,
1181 21, 9 | sanitate, Pater meus usque modo operatur et ego operor: Pater et
1182 12, 5 | sed et in antecedentibus operibus mundi quomodo scriptum est?
1183 21, 9 | usque modo operatur et ego operor: Pater et ego, filius dicit.
1184 3, 2 | exprimunt etiam Latini, et tam opifice ut putes illos tam bene
1185 22, 7 | patris opera dicit se facere oportere: cui post restitutionem
1186 11, 2 | optimum, haec tu contra opponas alicubi dixisse deum, Eructavit
1187 23, 4 | ipse filius suspiciens et orabat et postulabat a patre quo
1188 23, 4 | quo et nos erectos docebat orare, Pater poster qui es in
1189 13, 6 | duos dominos nunquam ex ore nostro proferimus: non quasi
1190 8, 5 | parens est et omne quod ex origine profertur progenies est,
1191 8, 5 | solis radium, quia omnis origo parens est et omne quod
1192 7, 6 | sermo nisi vox et sonus oris, et sicut grammatici tradunt
1193 7, 1 | etiam ipse sermo speciem et ornatum suum sumit, sonum et vocem,
1194 11, 4 | distinctionem trinitatis ostendant a quibus et praescriptio
1195 5, 3 | eam ut substantiam suam ostendat. ~
1196 22, 12 | sumus, qua filium dei deum ostendens, non qua ipsum deum, Si
1197 13, 4 | sustinebant dei se filium ostendentem ne eum dominum crederent,
1198 22, 10 | 10. de ovibus etiam suis, quod nemo illas
1199 1, 5 | Maximillae, et ex ea agnitione pacem ecclesiis Asiae et Phrygiae
1200 1, 5 | defendendo coegit et litteras pacis revocare iam emissas et
1201 16, 4 | nesciens, Ubi es, Adam? paenitens quod hominem fecisset quasi
1202 21, 17 | 17. panem quoque se adfirmat quem
1203 1, 2 | dei, dic ut lapides isti panes fiant ; item, Si tu es filius
1204 26, 9 | suos apud patrem, inducens parabolam filii, non patris, in vineam
1205 13, 4 | quae non in allegoriis et parabolis sed in definitionibus certis
1206 8, 5 | sermonem, quemadmodum etiam paracletus docet, sicut radix fruticem
1207 16, 6 | est, ille altissimus, in paradiso ad vesperam deambulaverit
1208 21, 9 | opus eius. et ad Iudaeos de paralytici sanitate, Pater meus usque
1209 19, 5 | sophia in sermone adsistente paratum est caelum, et omnia per
1210 30, 3 | nostris. sic reliquit dum non parcit, sic reliquit dum tradit.~
1211 8, 5 | radium, quia omnis origo parens est et omne quod ex origine
1212 10, 7 | humanis: nam et sterilem parere contra naturam difficile
1213 27, 12 | tam distincta documenta parerent utriusque substantiae; sed
1214 27, 5 | habebat quod erat conceptum et pariundum, id est spiritus, cuius
1215 3, 1 | maior semper credentium pars est, quoniam et ipsa regula
1216 27, 14 | quem tunc angelus ex ea parte qua spiritus erat dei filium
1217 3, 3 | monarchiam esse desinere si particeps eius adsumatur et filius,
1218 23, 10 | Ante autem sollemnitatem paschae, inquit, sciens Iesus omnia
1219 29, 6 | 6. times dicere passibilem quem dicis compassibilem.
1220 29, 5 | si compassibilis utique passibilis. nihil ei vel hoc timore
1221 30, 1 | habes ipsum exclamantem in passione, Deus meus, deus meus, ut
1222 15, 8 | rationis et amentia, qui si non passuri filii gloriam sed patrem
1223 13, 8 | quibus evadendi quaque pateret occasio iurantibus statim
1224 5, 6 | dum loqueris conlocutorem pateris sermonem, in quo inest haec
1225 14, 10 | ergo si Christus personae paternae spiritus est, merito spiritus
1226 18, 1 | hanc societatem nominum paternorum in filio ne facile perspiciant
1227 29, 6 | licet aqua fontis sit quae patiatur in fluvio, dum non in fonte
1228 29, 7 | confessionis, non ipse tamen patiens sed pati posse praestans. ~
1229 2, 4 | quomodo numerum sine divisione patiuntur procedentes tractatus demonstrabunt. ~
1230 15, 7 | deum cognominavit: Quorum patres, et ex quibus Christus secundum
1231 26, 8 | scitis, inquit, quod in patria mei me esse oportet? hoc
1232 14, 2 | plenitudinem divinitatis. nam patriarchae deum vidisse referuntur
1233 16, 3 | descendit, ab Adam usque ad patriarchas et prophetas, in visione
1234 14, 7 | visum tam prophetis et patriarchis quam et ipsi adhuc Moysi: ~
1235 5, 1 | interpretationibus earum patrocinantibus vindicabit. aiunt quidam
1236 14, 5 | scripturam differentiae patrocinari per visibilis et invisibilis
1237 22, 3 | pater, non citeretur legis patrocinio fidem imponentis non unius
1238 20, 2 | secundum plura intellegi pauciora. ~
1239 20, 3 | praescribit, utique et in paucioribus. ~
1240 11, 9 | retractatibus habeamus. his itaque paucis tamen manifeste distinctio
1241 14, 5 | patrem et filium, quoniam et paulo supra, antequam faciem Moysi
1242 1, 2 | tollant necubi ad lapidem pedem tuum offendas. ~
1243 4, 2 | ponat inimicos eius deus sub pedes ipsius, scilicet secundum
1244 30, 5 | pater omnes inimicos sub pedibus suis. hic et venturus est
1245 11, 7 | inimicos tuos scabellum pedoni tuorum. ~
1246 4, 2 | inimicos tuos scabellum pedum tuorum. cum autem subiecta
1247 10, 8 | potuit, si voluisset, deus pennis hominem ad volandum instruxisse,
1248 30, 3 | scribens, Si pater filio non pepercit. hoc et Esaias prior pronuntiavit:
1249 27, 5 | concepit, et quod concepit id peperit. id ergo nasci habebat quod
1250 2, 2 | novellitas Praxeae hesterni. quo peraeque adversus universas haereses
1251 25, 2 | 2. percurre adhuc, et invenies quem
1252 21, 6 | omnis qui crediderit non pereat sed habeat vitam sempiternam:
1253 8, 3 | loquitur, nec suam sed patris perfecit voluntatem, quam de proximo
1254 7, 1 | lux. haec est nativitas perfecta sermonis, dum ex deo procedit;
1255 15, 9 | patris sensu est videns perficit. sic omnia per filium facta
1256 30, 1 | 1. Alioquin si ultra perges, potero tibi durius respondere
1257 21, 13 | illa ipsa de me testimonium perhibent quod me pater miserit; et
1258 18, 2 | 2. porro non periclitatur scriptura ut illi de tua
1259 15, 8 | et illam neque ipse sine periculo luminis expertus est, neque
1260 9, 4 | erunt hoc vocabuntur, et permiscere se diversitas vocabulorum
1261 16, 2 | nullam exceptionem temporis permittit, quia omnia non erunt si
1262 16, 3 | initio semper quem erat persecuturus in finem. ita semper ediscebat
1263 22, 13 | filium>, adeo totum hoc perseverabat inducere, ut duo tamen crederentur
1264 27, 7 | sermo domini manet in aevum, perseverando scilicet in sua forma. quem
1265 25, 1 | quae in finem evangelii perseverant in eodem genere sermonis,
1266 15, 1 | deprehendo sub manifesta et personali distinctione condicionis
1267 24, 8 | manifestam fecit duarum personarum coniunctionem, ne pater
1268 18, 1 | paternorum in filio ne facile perspiciant perturbat illos scriptura
1269 29, 6 | tamen fluvii iniuria non pertinebit ad fontem; et licet aqua
1270 18, 3 | cultores definitionem earum pertinere ut multitudinem falsorum
1271 22, 11 | neutrali verbo - quod non pertinet ad singularitatem, sed ad
1272 18, 1 | filio ne facile perspiciant perturbat illos scriptura si quando
1273 24, 2 | 2. et pervenimus iam ad Philippum, qui spe
1274 23, 4 | personae tibi videntur, perversissime Praxea, nisi quot et voces?
1275 1, 4 | primus ex Asia hoc genus perversitatis intulit Romam, homo et alias
1276 19, 2 | quomodo isti praesumunt in perversum haeretici quasi singularis
1277 9, 1 | accepit idiotes quisque aut perversus hoc dictum, quasi diversitatem
1278 21, 4 | te sub ficu, ideo credis; Petram vero beatum adfirmans cui
1279 15, 7 | auditus et visus, et ne phantasma crederetur etiam contrectatus.
1280 22, 2 | misissent ad invadendum eum pharisaei, Modicum adhuc tempus, ait,
1281 24, 2 | sufficit nobis: et dominus, Philippe, tanto tempore vobiscum
1282 24, 6 | invisibilis pater, quod et Philippus didicerat in lege et meminisse
1283 1, 5 | pacem ecclesiis Asiae et Phrygiae inferentem, falsa de ipsis
1284 3, 5 | substantia patris? membra et pignora et instrumenta et ipsam
1285 16, 6 | vulvam Mariae deducunt et in Pilati tribunal imponunt et in
1286 28, 2 | quem unxisti; Herodes et Pilatus cum nationibus. ~
1287 7, 7 | inanis solida et vacuus plena et incorporalis corporalia
1288 11, 9 | et in singulis capitulis plenam maiestatem et auctoritatem
1289 14, 3 | patrem intellegamus pro plenitudine maiestatis, visibilem vero
1290 14, 2 | capacitates, non secundum plenitudinem divinitatis. nam patriarchae
1291 16, 2 | aquarum violentia puniens, pluens super Sodomam et Gomorram
1292 13, 4 | adhuc antiquior Genesis: Et pluit dominus super Sodomam et
1293 12, 2 | pater filius spiritus, ideo pluralem se praestans pluraliter
1294 3, 1 | quoniam et ipsa regula fidei a pluribus diis saeculi ad unicum et
1295 13, 7 | inter cultores unius et plurimae divinitatis. ~
1296 13, 3 | 3. plus est quod in evangelio totidem
1297 6, 2 | nubila, et quomodo tutos ponebat fontes eius quae sub caelo,
1298 26, 9 | patris manibus spiritum ponens, et post resurrectionem
1299 23, 12 | in semetipso habens etsi porrectum ad terram, mox per resurrectionem <
1300 14, 3 | portionis quae in terram inde porrigitur.~
1301 28, 9 | nomine intellegit alium deum portendi si Christi nomen patri adscribat.
1302 26, 3 | non directo deum nominans portionem totius intellegi voluit
1303 14, 3 | toleramus oculis pro temperatura portionis quae in terram inde porrigitur.~
1304 28, 8 | et sive Iesus tantummodo positum est, intellegitur et Christus
1305 29, 7 | quid passus est in filio <possibile> quidem erat ut pater cum
1306 10, 7 | impossibilia apud saeculum possibilia apud deum quis ignoret?
1307 2, 3 | existimat meram veritatem possidere dum unicum deum non alias
1308 29, 7 | quando nec nos pati pro deo possumus nisi spiritus dei sit in
1309 23, 4 | erectos docebat orare, Pater poster qui es in caelis, cum sit
1310 2, 2 | hesternum, probabit tam ipsa posteritas omnium haereticorum quam
1311 2, 2 | esse adulterum quodcunque posterius. ~
1312 28, 9 | 9. postremo quam caecus est qui nec
1313 23, 4 | suspiciens et orabat et postulabat a patre quo et nos erectos
1314 26, 9 | potestatem legiones angelorum postulandi ad auxilium a patre si vellet,
1315 23, 6 | item postularet a semetipso postulando a patre si filius erat pater,
1316 23, 6 | quale est ut filius item postularet a semetipso postulando a
1317 23, 6 | 6. postulat filius de terris, pater
1318 25, 1 | paracletum quoque a patre se postulaturum, cum ascendisset ad patrem,
1319 11, 5 | convertendam dispersionem Israelis; posui te in lucem nationum, ut
1320 10, 8 | quidvis de deo confingere poterimus quasi fecerit, quia facere
1321 14, 1 | cognoscenter videam te: Non potes videre, inquit, faciem meam ;
1322 16, 1 | sermo, cui data est omnis potestas a patre in caelis et in
1323 19, 1 | qui mundum ab angelis et potestatibus diversis volunt structum,
1324 2, 4 | et unius status et unius potestatis, quia unus deus ex quo et
1325 4, 4 | capitulo epistulae apostolicae potuimus iam et patrem et filium
1326 22, 11 | enim dixisset Unus sumus, potuisset adiuvare sententiam illorum:
1327 20, 1 | adhuc retundendis opera praebenda est si quid de scripturis
1328 21, 3 | disseruit, non sinum suum pater: praecedit enim, Deum nemo vidit unquam. ~
1329 22, 8 | animam suam ponat, quia hoc praeceptum accepisset a patre. ~
1330 3, 2 | si quid utriusque linguae praecerpsi, monarchiam nihil aliud
1331 1, 5 | ecclesiis eorum adseverando et praecessorum eius auctoritates defendendo
1332 13, 6 | et duo dii et duo domini praedicabantur, ut, ubi venisset Christus,
1333 13, 1 | et alius fecit, duo dii praedicantur. si tam durus es, puta interim.
1334 23, 7 | quam unum deum versipellem praedicare. itaque ad istos nunc dominus
1335 3, 1 | tres iam iactitant a nobis praedicari, se vero unius dei cultores
1336 30, 5 | gradum maiestatis, unius praedicatorem monarchiae sed et oeconomiae
1337 27, 4 | ecce, inquiunt; ab angelo praedicatum est, Propterea quod nascetur
1338 2, 1 | omnipotens, Iesus Christus praedicatur. nos vero et semper, et
1339 31, 2 | retro per filium et spiritum praedicatus non intellegebatur. ~
1340 13, 5 | duos deos et duos dominos praedices. absit. nos enim, qui et
1341 15, 6 | contrectavimus de sermone vitae, praedictum est. sed quem deum? scilicet
1342 18, 5 | credatur sed ab illo qui praedixerat, Ego deus et alius absque
1343 21, 1 | et in primis ipsa statim praefatio Ioannis evangelizatoris
1344 24, 3 | patrem nominabat et patrem praeferebat et patrem honorabat, ~
1345 28, 6 | ab hominibus se apostolum praefert nec per hominem, sed per
1346 24, 3 | dei et novae filium dei praefiniunt. hoc et retro praedicabatur,
1347 2, 3 | perversitas non examinata sed praeiudicata damnari, maxime haec quae
1348 2, 2 | universas haereses iam hinc praeiudicatum sit id esse, verum quodcunque
1349 25, 1 | et quidem alium. sed iam praemisimus quomodo alium. ceterum,
1350 16, 4 | hominem fecisset quasi non praesciens, temptans Abraham quasi
1351 21, 1 | 1. Aspice itaque quanta praescribant tibi etiam in evangelio
1352 3, 2 | unicum imperium: non tamen praescribere monarchiam ideo quia unius
1353 20, 3 | prioribus et in posteriora praescribit, utique et in paucioribus. ~
1354 11, 4 | trinitatis ostendant a quibus et praescriptio nostra deducitur, non posse
1355 2, 3 | 3. sed salva ista praescriptione ubique tamen propter instructionem
1356 23, 5 | caelos resumendo. haec iam praestabat illi dicens, Et glorificavi
1357 21, 17 | quoque se adfirmat quem pater praestaret de caelo; ergo omne quod
1358 29, 5 | nihil ei vel hoc timore tuo praestas. ~
1359 14, 9 | ille homo, et, Faciem mihi praestat? ~
1360 10, 2 | et filius se sibi patrem praestet. ~
1361 10, 8 | instruxisse, quod et milvis praestitit: non tamen quia potuit statim
1362 5, 7 | possum itaque non temere praestruxisse et tunc deum ante universitatis
1363 15, 6 | adiuvaret adversariorum praesumptionem quasi patrem ipsum vidisset,
1364 10, 8 | difficile: sed si tam abrupte in praesumptionibus nostris hac sententia utamur,
1365 4, 4 | filium ostendisse duos esse, praeterquam ex nominibus patris et filii,
1366 27, 3 | et haec iniectio eorum ex praetractatis iam retusa est, quod sermo
1367 26, 3 | argumentari, sed veritas praevalebit. nempe, inquiunt, filius
1368 23, 4 | videntur, perversissime Praxea, nisi quot et voces? habes
1369 2, 2 | haereticorum quam ipsa novellitas Praxeae hesterni. quo peraeque adversus
1370 1, 6 | 6. fruticaverant avenae Praxeanae hic quoque superseminatae,
1371 23, 6 | terras, aut filius ad patrem precabatur cum ipse esset pater apud
1372 18, 2 | principaliter determinatur ut prima persona, quae ante filii
1373 21, 1 | argumentationem tuam. et in primis ipsa statim praefatio Ioannis
1374 7, 1 | procedendo filius factus est primogenitus, ut ante omnia genitus,
1375 5, 3 | rationalis deus etiam ante principium, et quia ipse quoque sermo
1376 30, 3 | pepercit. hoc et Esaias prior pronuntiavit: Et dominus
1377 5, 3 | sermo ratione consistens priorem eam ut substantiam suam
1378 2, 2 | decucurrisse, etiam ante priores quosque haereticos nedum
1379 20, 3 | ab initio constituta in prioribus et in posteriora praescribit,
1380 1, 5 | iam prophetias Montani, Priscae, Maximillae, et ex ea agnitione
1381 27, 7 | transfiguratio autem interemptio est pristini: omne enim quodcunque transfiguratur
1382 1, 6 | videbantur. denique caverat pristinum doctor de emendatione sua,
1383 | prius
1384 28, 2 | alio: aut si a semetipso, proba. sed non ita docent Acta
1385 10, 9 | quia si potuit fecit, font probabis illum et potuisse et voluisse
1386 2, 2 | ante Praxean hesternum, probabit tam ipsa posteritas omnium
1387 11, 1 | ex scripturis, quam nos probamus illum sibi filium fecisse
1388 11, 1 | 1. Probare autem tam aperte debebis
1389 11, 2 | 2. aut exhibe probationem quam expostulo meae similem,
1390 10, 9 | potuisse et voluisse si probaveris illum fecisse. ~
1391 8, 2 | vocabulo eius. Valentinus probola_j suas discernit et separat
1392 8, 5 | radium: nam et istae species probolhai\ sunt earum substantiarum
1393 7, 1 | patrem sibi faciens de quo procedendo filius factus est primogenitus,
1394 2, 4 | sine divisione patiuntur procedentes tractatus demonstrabunt. ~
1395 7, 1 | perfecta sermonis, dum ex deo procedit; conditus ab eo primum ad
1396 2, 1 | sermo ipsius qui ex ipso processerit, per quem omnia facta sunt
1397 7, 6 | quod de tanta substantia processit et tantas substantias fecit; ~
1398 18, 5 | pronuntiabat filio pater procurabat, ne ab alio deo Christus
1399 3, 4 | per tanta milia virtutum procuratur, ~
1400 1, 5 | negotia diaboli Praxeas Romae procuravit, prophetiam expulit et haeresim
1401 7, 4 | filius factus est dei, de quo prodeundo generatus est. ~
1402 8, 5 | substantiarum ex quibus prodeunt. nec dubitaverim filium
1403 3, 6 | plures secundum Valentinos et Prodicos: tunc in monarchiae eversionem
1404 7, 6 | dico de deo inane et vacuum prodire potuisse, ut non de inani
1405 11, 1 | protulisse ex semetipso facis et prodisse quod deus est. si potuit
1406 8, 1 | atque alium aeonem de aeone producens, primo quidem dicam tibi,
1407 1, 4 | tradidisset exurendum nihil profecisset, dilectionem dei non habens
1408 13, 6 | dominos nunquam ex ore nostro proferimus: non quasi non et pater
1409 11, 2 | inquam, non divise. sicut ego profero dictum a deo, Eructavit
1410 14, 2 | invisum aut] cum visum deum profert. ~
1411 8, 5 | et omne quod ex origine profertur progenies est, multo magis
1412 17, 4 | et de Apocalypsi Ioannis proferunt, Ego dominus qui est et
1413 9, 1 | 1. Hanc me regulam professum, qua inseparatos ab alterutro
1414 12, 6 | quomodo accipere debeas iam professus sum, personae non substantiae
1415 25, 4 | eiusdem patris et filii proficere tibi posse, adversus definitivam
1416 24, 7 | filium et a patre venisse profitebatur. ~
1417 26, 5 | 5. ceterum alium Ioannes profitebitur carnem factum, alium angelus
1418 24, 3 | patre coram de caelis filium profitente et filium glorificante:
1419 8, 6 | horum exemplorum formam profiteor me duos licere deum et sermonem
1420 8, 5 | quod ex origine profertur progenies est, multo magis sermo dei
1421 8, 1 | aliquam introducere, id est prolationem rei alterius ex altera,
1422 23, 6 | pater sibi ipse promitteret promittendo filio si pater erat? ~
1423 23, 6 | iterum pater sibi ipse promitteret promittendo filio si pater
1424 23, 6 | filius de terris, pater promittit a caelis. quid mendacem
1425 17, 4 | suo loco. interim hic mihi promptum sit responsum adversus id
1426 18, 5 | 5. igitur et cum se unum pronuntiabat filio pater procurabat,
1427 24, 3 | hoc et ab ipso Christo pronuntiabatur, immo iam et ab ipso patre
1428 19, 8 | inseparatum filium a patre pronuntiamus, nec statu sed gradu alium,
1429 29, 1 | apostolus, non sine onere pronuntians Christum mortuum, adicit
1430 28, 7 | eius quae in hunc modum pronuntiant et duos proponunt deum patrem
1431 11, 10 | ad patrem, nunc a spiritu pronuntiantur, unamquamque personam in
1432 11, 4 | non aliter quam disposuit pronuntiasse nec aliter disposuisse quam
1433 11, 3 | simpliciter se et patrem et filium pronuntiasset? ~
1434 26, 1 | decucurrisse; ne tot manifeste pronuntiata et ante et postea unus sermo
1435 30, 1 | et te cum ipsius domini pronuntiatione committere, uti dicam, quid
1436 29, 1 | scripturas, ut duritiam pronuntiationis scripturarum auctoritate
1437 18, 3 | inspice sequentia huiusmodi pronuntiationum, et invenies fere ad idolorum
1438 11, 3 | patrem et filium, ostende sic pronuntiatum alibi, Dominus dixit ad
1439 15, 4 | quomodo et nunc invisibilis pronuntiatur ab apostolis, nisi quia
1440 14, 2 | ut Abraham et Iacob, et prophetae ut Esaias, ut Ezechiel,
1441 17, 1 | esuriem passum, adversus prophetam dicentem, Deus aeternus
1442 14, 6 | Aaron et Mariam, Etsi fuerit prophetes in vobis, in visione cognoscar
1443 30, 5 | interpretatorem si quis sermones novae prophetiae eius admiserit, et deductorem
1444 1, 5 | Praxeas Romae procuravit, prophetiam expulit et haeresim intulit,
1445 1, 5 | romanum, agnoscentem iam prophetias Montani, Priscae, Maximillae,
1446 18, 2 | quae ante filii nomen erat proponenda, quia pater ante cognoscitur
1447 22, 3 | 3. siquidem et legem proponens duorum hominum testimonium
1448 13, 2 | in te, et Tu deus, duos proponit, qui erat in Christo et
1449 11, 3 | 3. ecce ego propono patrem filio dixisse, Filius
1450 28, 7 | modum pronuntiant et duos proponunt deum patrem et dominum nostrum
1451 1, 5 | revocare iam emissas et a proposito recipiendorum charismatum
1452 18, 1 | et deos et dominos duos proposuerit, ut supra ostendimus. ergo
1453 27, 11 | adeo salva est utriusque proprietas substantiae, ut et spiritus
1454 7, 5 | habere in re per substantiae proprietatem, ut res et persona quaedam
1455 8, 7 | matrice alienatur a qua proprietates suas ducit. ita trinitas
1456 3, 6 | dominatio suae condicionis et proprii status ac per hoc aemula
1457 31, 2 | ut coram iam deus in suis propriis nominibus et personis cognosceretur
1458 13, 6 | obumbraretur quae in materiam fidei prospecta atque dispensata est. ~
1459 3, 2 | administretur quas ipsa prospexerit officiales sibi: ~
1460 8, 7 | obstrepit et oeconomiae statum protegit. ~
1461 9, 1 | diversitate separationem protendat patris et filii et spiritus:
1462 11, 2 | quod eructavit, et ipse qui protulerit et qui prolatus sit, si
1463 11, 1 | dicis et filium, eundem et protulisse ex semetipso facis et prodisse
1464 26, 6 | sicut nec sapientia nec providentia: et haec enim substantiae
1465 13, 5 | 5. ergo, inquis, provocabo te ut hodie quoque ex auctoritate
1466 3, 2 | ut non etiam per alias proximas personas administretur quas
1467 8, 3 | perfecit voluntatem, quam de proximo immo de initio noverat. ~
1468 11, 7 | 7. sed et omnes paene psalmi qui Christi personam sustinent
1469 4, 2 | ipsius, scilicet secundum psalmum, Sede ad dexteram meam donec
1470 27, 5 | natus est deus, de quo et psalmus, Quoniam deus homo natus
1471 1, 7 | atque defensio disiunxit a psychicis. avenae vero illae ubique
1472 1, 6 | manet chirographum apud psychicos apud quos tunc gesta res
1473 26, 3 | altissimi altissimus est: nec pudet illos inicere quod, si esset,
1474 26, 8 | evangeliis ipse testatur statim a puero Non scitis, inquit, quod
1475 11, 8 | annuntiavimus de illo sicut puerulus, sicut radix in terra sitienti,
1476 5, 5 | motum, ad omnem sensus tui pulsum. ~
1477 16, 2 | totum aquarum violentia puniens, pluens super Sodomam et
1478 17, 4 | omnipotentis appellationem non putant etiam filio convenire: quasi
1479 22, 12 | lapidari mereretur. et ne putarent ideo se illum lapidare debere
1480 25, 2 | agricolam, usi quem in terra tu putas fuisse hunc rursus in caelis
1481 2, 3 | dum unicum deum non alias putat credendum quam si ipsum
1482 25, 4 | igitur quaecunque ex his putaveris ad demonstrationem eiusdem
1483 8, 1 | 1. Hoc si qui putaverit me probolh_n aliquam introducere,
1484 19, 7 | patrem et filium credendum putaverunt ut unum deum vindicent,
1485 27, 13 | substantiae ambae in statu suo quaeque distincte agebant, ideo
1486 27, 6 | in carne: dum et de hoc quaerendum, quomodo sermo caro sit
1487 16, 6 | ad vesperam deambulaverit quaerens Adam, et arcam post introitum
1488 30, 1 | uti dicam, quid de isto quaeris? habes ipsum exclamantem
1489 8, 2 | veritate imitata est. iam nunc quaeritur quis quomodo utatur aliqua
1490 27, 1 | quibus manifesta obumbrare quaerunt? undique enim obducti distinctione
1491 15, 2 | retro: ademit enim temporis quaestionem dicendo deum nunquam visum.
1492 15, 1 | 1. Si hunc articulum quaestionibus scripturae veteris non expediam,
1493 25, 1 | Philippum et totam substantiam quaestionis istius, quae in finem evangelii
1494 | qualis
1495 | quandoque
1496 21, 1 | 1. Aspice itaque quanta praescribant tibi etiam
1497 | quapropter
1498 | quare
1499 16, 6 | fornace Babylonii regis quartus apparuerit - quanquam filius
1500 9, 4 | potest omnino, quia nec rerum quarum erunt vocabula. Est est,
1501 16, 1 | terra, non iudicat pater quemquam sed omne iudicium tradidit
1502 23, 7 | patrem et filium in suis, quemque nominibus et personis et
|