Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   0, 1 |         in sicco reliquit. Vastae tum in eis locis solitudines
 2  1,   0, 1 |       saltus peragrare coeperunt, tum latrones a rapina pecorum
 3  1,   1, 1 |          mentes cum oculis erant, tum, dato signo, virgines raptae
 4  1,   3, 4 |     lictor injiciebatque laqueum. Tum Horatius ad populum provocavit.
 5  1,   6, 2 |          decus addere voluit. Jam tum inclytum erat Dianae Ephesiae
 6  1,   7, 1 |            dux belli electus est. Tum e suis unum ad patrem mitit
 7  1,   8, 3 |    insignibus magnifice incedit." Tum concitat calcaribus equum
 8  1,  10, 1 |      amoveri ab altaribus jussit. Tum Mucius, quasi beneficium
 9  1,  11, 1 |        eam excedere restituerunt. Tum rex virginis virtutem admiratus,
10  1,  13, 1 |   incursionibus Veientium Romani. Tum Fabia gens senatum adit.
11  1,  17, 1 |        aut corona donari videret, tum demum felicem se putabat.
12  1,  17, 3 |           imminens lamentabantur. Tum Veturia Coriolani mater,
13  1,  18, 2 |    Virginiam clienti suo addixit. Tum pater, ubi nihil usquam
14  1,  18, 2 |        pectus puellae transfigit. Tum ferro sibi viam facit, et
15  1,  20, 4 |       tentaret viam praemiserunt. Tum nocte sublustri sublevantes
16  1,  21, 2 |         Romanorum silentium fuit. Tum Titus Manlius ex statione
17  1,  24, 1 |         erant adducti. Ita noctem tum cibi, tum quietis immemores
18  1,  24, 1 |     adducti. Ita noctem tum cibi, tum quietis immemores traduxerunt. ~
19  1,  24, 2 |           ut justa fiat deditio?" Tum ubi in coetum Samnitium
20  1,  25, 2 |           Fabium Papirius jussit. Tum Fabii pater ad populum provocavit.
21  1,  26, 3 |     Cineas: "Quid deinde, O rex?" Tum denique, Mi Cinea, ait Pyrrhus,
22  1,  26, 4 |      foedus faciendum inclinabat; tum Appius Claudius senex et
23  1,  28, 3 |       elephanti cum turribus suis tum primum Romae visi. Victus
24  2,   2, 2 |           quin confligendum sit." Tum ille: "Fecit, inquit, et
25  3,   1, 5 |       vigiles sopitos obtruncant. Tum Annibal cum suo agmine ingreditur.
26  3,   1, 7 |           equo descenderet. Pater tum desiliens: "Non ego, fili,
27  3,   1, 7 |     ingenio prudentia, bello quod tum gerebatur, aptissima erat.
28  3,   3, 2 |        injecta, intercepit dolia. Tum nuces a Romanis sparsae,
29  3,   3, 3 |      pactionem auribus admiserat, tum demum aequas deditionis
30  3,   5, 10|       quae jussi erant speculari; tum, prandio dato, eos incolumes
31  3,   5, 14|        duceret, semetipsum dixit. Tum ridens Scipio: Quidnam,
32  3,   5, 17|        quam pecunia,est onustus." Tum constantem defensionem Scipionis
33  3,   7, 3 |          Nasica se domi non esse. Tum Ennius: "Quid! ego non cognosco,
34  3,   8, 5 |         securi percussurus esset. Tum illa negavit se unquam vidisse
35  3,   8, 9 |         dixisset, quid foenerari? Tum Cato: "Quid, inquit, hominem
36  3,   9, 3 |        iterum pronunciavit eadem. Tum tantus clamor ortus est,
37  3,  10, 1 |        mortua catella eo nomine). Tum ille arctius puellam complexus: "
38  3,  10, 3 |          usque ad initium noctis. Tum se in castra victor recepit.
39  3,  10, 4 |        terram intuens diu flevit. Tum consul: "Bonum, inquit,
40  3,  10, 7 |          dignitate alia corporis, tum senecta ipsa majestatem
41  3,  11, 2 |     inquit, quod censet senatus." Tum demum Popilius dextram regi
42  4,   0, 2 |        diris omnibus eum devovit; tum duobus liberis dextra laevaque
43  4,   0, 6 |     exacerbata concio acclamavit; tum Scipio clamorem ortum a
44  4,   1, 2 |           quasi diadema posceret. Tum Scipio Nasica, cum esset
45  4,   1, 5 |          sibi faciendtim putaret. Tum consul: "Quid? ait, si te
46  4,   8, 4 |           quibus occurrit Marius. Tum Cimbri legatos ad consulem
47  4,   8, 4 |     salutatis vestris fratribus." Tum vinctos adduci jussit Teutonum
48  5,   1, 3 |          Faustam nominari voluit. Tum repente, contra omnium expectationem,
49  5,   4, 1 | circumposuit custodiam. Terentius tum districto ense, ad lectum
50  5,   4, 2 |           validis lucta certabat. Tum ad Syllam iter intendit,
51  5,   4, 4 |      quattuor et viginti annorum. Tum ei litterae a Sylla redditae
52  6,   1, 7 |          cognovit occisum fuisse. Tum bellum Ptolomaeo Pompeii
53  6,   3, 2 |     contulit, ubi Molone, rhetore tum disertissimo, magistro usus
54  6,   3, 4 |          praestare ei permiserit. Tum Cicero magna voce: "Juro,
55  7,   0, 3 |         triumphans ingressus est. Tum bellis toto orbe compositis,
56  7,   0, 5 |          litigatorem commendaret. Tum veteranus exclamavit: "At
57  7,   0, 7 |        talium salutatorum habeo." Tum corvus illa etiam verba