Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   1, 4 |           qui ob senilem aetatem Senatus vocati sunt. Tres equitum
 2  1,  15, 1 |        in gratiam redierunt. Sic senatus et populus quasi unum corpus
 3  1,  15, 2 |        sepeliret, locum sepulcro senatus publice daret. Potest consolari
 4  1,  16, 1 |       uxorem Raciliam jussit, ut senatus mandata togatus audiret. ~
 5  1,  17, 3 |         ejus flexerunt: stupebat senatus, trepidabat populus, viri
 6  1,  24, 2 |     exsolvam religione populum." Senatus hanc animi magnitudinem
 7  1,  26, 4 |  aequitate dissereret, sententia senatus ad pacem et foedus faciendum
 8  1,  26, 4 |        Romanis habere non posse. Senatus quoque vetuit captivos omnes,
 9  1,  27, 4 |      expediretur non reliquerit. Senatus patris sibi partes desumpsit,
10  1,  28, 1 |       viritim divisit: cumque ei senatus jugera quinquaginta assignaret,
11  2,   2, 2 |     debeat? Acclamavit universus senatus: "Non est dubium quin confligendum
12  2,   4, 3 |        uxor et liberi alerentur. Senatus, acceptis litteris, res
13  3,   2, 3 |       Egebat aerarium: opes suas senatus libens in medium protulit,
14  3,   2, 4 |         in castra redituros. Eos senatus non censuit redimendos cum
15  3,   2, 4 |        Quod ubi innotuit, jussit senatus illum comprehendi, et vinctum
16  3,   2, 4 |     audaciam maxime fregit, quod senatus populusque Romanus rebus
17  3,   3, 5 |     ingrederetur. Pridie injussu senatus in monte Albano triumphavit;
18  3,   4, 1 |   gratiae reconciliatione laetus senatus digredientes in provincias
19  3,   5, 15|       esse animi, parum roboris, senatus belli hujus gerendi curam
20  3,   5, 17|  defensionem Scipionis universus senatus comprobavit. ~
21  3,   7, 2 |        Publium Scipionem Nasicam senatus judicavit virum esse in
22  3,   9, 3 |        haec verba pronunciavit: "Senatus, populusque Romanus et Titus
23  3,  11, 2 |      Faciam, inquit, quod censet senatus." Tum demum Popilius dextram
24  4,   1, 5 |      Occiso Tiberio Graccho, cum senatus consulibus mandasset ut
25  4,   4, 2 | Saturninus tribunus plebis legem senatus majestati adversam et reipublicae
26  4,   4, 3 |     quibus scriptum erat, maximo senatus et populi consensu, reditum
27  4,   5, 3 |      Hispanus ait Marcum Scaurum senatus principem ab hoste corruptum
28  4,   5, 3 |     Marcus vero Scaurus princeps senatus, negat se esse huic culpae
29  4,   7, 1 |     fecit. Tribunus plebis primo senatus causam suscepit; sed audax
30  4,   7, 2 |     senatum fuit Drusus. Nam cum senatus ad eum misisset ut in curiam
31  4,   7, 2 |          inquit Drusus, non ipse senatus ad me venit in Hostiliam
32  4,   7, 2 |      Rostris?" Paruitque tribuno senatus: quibus rebus factum est
33  6,   1, 4 |       agro publico: cui legi cum senatus repugnaret, Caesar rem ad
34  6,   2, 5 |     indicaret. Catoni advenienti senatus et tota ferme civitas obviam
35  6,   3, 4 |      patria sua sic occubuisset. Senatus populusque Romanus Ciceronem
36  6,   3, 5 |         necavisset. Tunc maestus senatus, tanquam in publico luctu,
37  7,   0, 3 |        biduo semper celebrarunt: senatus populusque Romanus universus