Pars, Caput, Paragraphus
1 1, 20, 1 | Falisci, deposito bello, sese Romanis dedituri essent; sed Camillus
2 1, 20, 1 | quam armis victi, portas Romanis aperuerunt. ~
3 1, 20, 2 | novo bello exterriti ab Romanis auxilium petierunt. Missi
4 1, 20, 4 | Junoni sacrae; quae res Romanis saluti fuit. Namque clangore
5 1, 23, 1 | silentium fecisset, unum e Romanis per interpretem provocavit,
6 1, 24, 2 | exprobrantes illudentesque, Romanis e saltu egressis lux ipsa
7 1, 26, 3 | fore pacem et foedus cum Romanis post victoriam facere, Romam
8 1, 26, 3 | respondit Cineas: "Superatis Romanis, quid agere destinas, O
9 1, 26, 4 | Italia excessisset, pacem cum Romanis habere non posse. Senatus
10 2, 2, 1 | vocavere, instituit. Ea machina Romanis magno usui fuit nam injectis
11 2, 2, 1 | terrestri dimicabant; unde Romanis, qui robore praestabant
12 2, 2, 1 | triumphum egit. Nulla victoria Romanis gratior fuit, quod invicti
13 2, 5, 1 | proelio, magna clades a Romanis accepta est; quorum octo
14 3, 1, 1 | quaerens, Saguntum, urbem Romanis foederatam, evertit. Quapropter
15 3, 1, 4 | Haud grata tamen erat Romanis Fabii cunctatio; eumque
16 3, 2, 4 | redimendi sui copiam captivis Romanis fecisset, decem ex ipsis
17 3, 2, 4 | potuisset, ut militibus Romanis insitum esset aut vincere
18 3, 3, 2 | intercepit dolia. Tum nuces a Romanis sparsae, quae aqua defluente
19 3, 3, 4 | Postea cum Sicilia a Romanis ad Poenos defecisset, Marcellus
20 3, 5, 4 | Scipioni gratiam, Celtiberos Romanis conciliavit. ~
21 3, 5, 5 | die quo pugnatum est cum Romanis, inscio avunculo, clam armisequoque
22 3, 5, 5 | prolapso equo, captus sum a Romanis." Scipio eum interrogavit
23 3, 5, 9 | ex fortissimis peditibus Romanis trecentorum equitum numerum
24 3, 5, 9 | arma et equos militibus Romanis vellent tradere. Laeti conditionem
25 3, 5, 11| equitum turma. Syphax vero a Romanis ad Poenos defecerat. Asdrubal
26 3, 5, 14| confugit, eumque hostem Romanis fecit. Missi sunt Roma legati
27 3, 5, 16| deinde pacem Antiochus a Romanis peteret, legatus ejus Publium
28 3, 6, 1 | dedit, quae nihil admodum Romanis, eadem plurimum regiis nocuit;
29 3, 12, 2 | eum exire auderet, suam Romanis ignaviam cum irrisu et ludibrio
30 4, 0, 3 | priorum ducum inscitia a Romanis accepta fuerat. Scipio,
31 4, 3, 1 | casus, quod tunc ille cum Romanis gerebat, aliquod veluti
32 4, 8, 2 | Boccho persuasit ut Jugurtham Romanis traderet. Jugurtha igitur
33 4, 8, 3 | tenebant, unde militibus Romanis nulla aquae copia: aucta
34 5, 4, 8 | aggressus est. Luna magno fuit Romanis adjumento: nam cum eam Romani
35 6, 3, 2 | praevideret per hunc Graecos a Romanis ingenii et eloquentiae laude
|