Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,  13, 1| incessit. Ibant sex et trecenti milites, omnes patricii, omnes unius
 2  1,  17, 2|          Posthumius consul apud milites laudavit: eum militaribus
 3  1,  21, 3|         filium aversatus consul milites classico advocat: qui postquam
 4  1,  23, 2|       conspectum venit, benigne milites allocutus, extemplo omnium
 5  2,   3, 1|          Censeo, inquit, jubeas milites quadringentos ire ad hanc
 6  2,   3, 1|       ducat quadringentos illos milites ad eum locum?" - "Si alium,
 7  2,   3, 2|   gratias egit et quadringentos milites dedit. Quos Calpurnius admonens
 8  2,   4, 2|         Romanum vexabat: multos milites ingenti ore corripuit; plures
 9  3,   2, 3|   imitati sunt equites. Deerant milites: nomina dederunt quidam
10  3,   5, 6|         imperatoris, quo me mei milites appellarunt, mihi maximum
11  3,   6, 1|      arcus vero quibus Antiochi milites utebantur, fundasque et
12  3,   8, 1|        utebatur; eodem cibo quo milites vescebatur; aquam in bellicis
13  3,   9, 4|         Annibalis custodiendam, milites a rege missi sunt. Annibal
14  3,   9, 4|       Postquam nunciatum est ei milites regios in vestibulo esse,
15  4,   4, 1|  praetermisit. Ceteri vero ejus milites primo congressu pulsi fugatique
16  5,   3, 3|          Cum aliquando Sertorii milites pugnam inconsulte flagitarent,
17  5,   3, 3|   imperatum sibi fuerat. Cumque milites non satis intelligerent
18  5,   3, 4|       ut obsequentiores haberet milites. Hanc Sertorius assuefecerat
19  5,   4, 2|  temperans, somni parcus, inter milites corpus exercebat. Cum alacribus
20  5,   4, 8| pertinebant; unde decepti regii milites, in umbras tanquam in propinquum
21  6,   5, 2|    accessit, inde quadringentos milites ad senatum misit, qui sibi